Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwszy tom był jedynie wprawką, bo na dobre dziać zaczyna się dopiero tutaj. Sporo wniosła postać J. Severna, którego wątek jest o wiele ciekawszy niż historie Pielgrzymów z "jedynki". W końcu jest sporo science, ciekawa wizja SI, trochę wątków filozoficzno-religijnych (chociaż boleśnie niepogłębionych i łopatologicznie wyłożonych). Czytało się świetnie, chociaż pomimo etykietki klasyka nie jest to powieść z rodzaju tych, które cokolwiek zmieniają w życiu.

Pierwszy tom był jedynie wprawką, bo na dobre dziać zaczyna się dopiero tutaj. Sporo wniosła postać J. Severna, którego wątek jest o wiele ciekawszy niż historie Pielgrzymów z "jedynki". W końcu jest sporo science, ciekawa wizja SI, trochę wątków filozoficzno-religijnych (chociaż boleśnie niepogłębionych i łopatologicznie wyłożonych). Czytało się świetnie, chociaż pomimo...

Sprawnie napisana, wartka historia, w której nie znalazłem niczego porywającego (ale też nie zauważyłem sporych wad). Podszedłem do Hyperiona jak do klasyka i trochę się zawiodłem, bo i historia, i postaci były po prostu dobre, ale bez śladu geniuszu. Bawiłem się nieźle i pochłonąłem ją bardzo szybko, ale na dobrą sprawę ciekawie zaczyna się robić w następnym tomie.
Strasznie dużo tych "ale", ale (hehe) Hyperion to po prostu solidne sci-fi. Nie prezentuje oryginalnych konceptów, nie zadaje ważkich pytań, za to czyta się go naprawdę dobrze.
Esej o pierwszych dwóch częściach: https://www.inventoryfull.pl/2024/02/hyperion-i-upadek-hyperiona-klasyki-na.html

Sprawnie napisana, wartka historia, w której nie znalazłem niczego porywającego (ale też nie zauważyłem sporych wad). Podszedłem do Hyperiona jak do klasyka i trochę się zawiodłem, bo i historia, i postaci były po prostu dobre, ale bez śladu geniuszu. Bawiłem się nieźle i pochłonąłem ją bardzo szybko, ale na dobrą sprawę ciekawie zaczyna się robić w następnym...

Moja ulubiona część cyklu, której z przyjemnością mogę wystawić ocenę o oczko wyższą, niż pozostałym. Największą zaletą jest klimat powieści; osadzenie akcji w starym dworze, który w szare, listopadowe wieczory zdaje się skrywać nadprzyrodzone tajemnice to strzał w dziesiątkę. Rozwiązanie zagadki dość długo pozostaje nieoczywiste (a pomijam już to, że początkowo wydaje się, iż żadnej zagadki w ogóle nie ma). Powieść napisana jest bardzo sprawnie, akcja wartka, a osadzenie jej w jednym miejscu jedynie zadziałało na jej korzyść.

Moja ulubiona część cyklu, której z przyjemnością mogę wystawić ocenę o oczko wyższą, niż pozostałym. Największą zaletą jest klimat powieści; osadzenie akcji w starym dworze, który w szare, listopadowe wieczory zdaje się skrywać nadprzyrodzone tajemnice to strzał w dziesiątkę. Rozwiązanie zagadki dość długo pozostaje nieoczywiste (a pomijam już to, że początkowo wydaje się,...