Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niezłe zaskoczenie pod koniec. Nie spodziewałam się takiego rozwoju wydarzeń.

Niezłe zaskoczenie pod koniec. Nie spodziewałam się takiego rozwoju wydarzeń.

Przebrnęłam przez tę książkę jedynie po to, aby się przekonać o co chodzi z tym całym szałem. nie wiem. nie ogarniam tego. Przeczytam kolejne tomy aby dowiedzieć się więcej o Christianie, jest bardzo tajemniczy i chętnie dowiem się o nim więcej.
Ogólnie było ciężko, ale dałam radę dotrwać do końca.

Przebrnęłam przez tę książkę jedynie po to, aby się przekonać o co chodzi z tym całym szałem. nie wiem. nie ogarniam tego. Przeczytam kolejne tomy aby dowiedzieć się więcej o Christianie, jest bardzo tajemniczy i chętnie dowiem się o nim więcej.
Ogólnie było ciężko, ale dałam radę dotrwać do końca.

Przyznaję bez bicia :P
Nie czuję tej książki. Nie rozumiem jej sukcesu i zajarania połowy ludzkości. Druga część mnie nieco zachęciła, ale 3 to dla mnie wielkie rozczarowanie. Nuda nuda nuda. O ile w drugiej cześć były 2 typy akcji... to tu nie dzieje się w sumie nic ciekawego. Jedynie ostatnie powiedzmy 50 stron dostarcza trochę emocji. Zmęczyłam te książkę (ufff), a nie tego oczekuję.
Miałam nadzieję, że patrząc na całość choć trochę zrozumiem fenomen serii. Niestety nic z tego. Jedynym pozytywnym odczuciem darzę nutkę tajemnicy jaką owiany jest Christian, dlaczego taki jest? Po co to robi? Jak wyglądała jego dzieciństwo, życie przed Aną. Niestety tego wszystkiego (prawie, bo zostają jeszcze jakieś niedobitki) można się dowiedzieć w drugiej części. Tu jest nudno i męcząco i "rozpadam się na miliony kawałków" niestety nie z zadowolenia.
Wielkie rozczarowanie.

Przyznaję bez bicia :P
Nie czuję tej książki. Nie rozumiem jej sukcesu i zajarania połowy ludzkości. Druga część mnie nieco zachęciła, ale 3 to dla mnie wielkie rozczarowanie. Nuda nuda nuda. O ile w drugiej cześć były 2 typy akcji... to tu nie dzieje się w sumie nic ciekawego. Jedynie ostatnie powiedzmy 50 stron dostarcza trochę emocji. Zmęczyłam te książkę (ufff), a nie...

No wreszcie jakaś akcja! znaczy eee... w sumie to są 2 rodzaje akcji :P
Ana jest dalej wkurzająca. Jedyną ciekawą postacią jest Christian. To właśnie dla niego i jego tajemnicy postanowiłam sięgnąć po 2 część. Jest zdecydowanie lepiej niż w poprzednim tomie, chociaż nie jest to jakaś spektakularna poprawa. Muszę jednak przyznać, że przez pewien czas zastanawiałam się czy aby na pewno czytam książkę napisaną przez tę samą osobę. Różnica jest widoczna, ale...dalej szału nie ma.

No wreszcie jakaś akcja! znaczy eee... w sumie to są 2 rodzaje akcji :P
Ana jest dalej wkurzająca. Jedyną ciekawą postacią jest Christian. To właśnie dla niego i jego tajemnicy postanowiłam sięgnąć po 2 część. Jest zdecydowanie lepiej niż w poprzednim tomie, chociaż nie jest to jakaś spektakularna poprawa. Muszę jednak przyznać, że przez pewien czas zastanawiałam się czy...

Wow. Naprawdę. Dawno nie czytałam nic tak ekscytującego. Czyta się wspaniale, choć rozkręca się całkiem wolno. Ale jak już nabierze tępa to trudno się oderwać. W pewnym momencie, żałowałam, że nie potrafię czytać szybciej. Końcówka dosłownie zapiera dech w piersi... Po trzecim strzale byłam w szoku. Jak to? Przecież to niemożliwe, żeby tak się skończyło?!!! I wtedy...
Polecam i zabieram się za trzecią część. :)

Wow. Naprawdę. Dawno nie czytałam nic tak ekscytującego. Czyta się wspaniale, choć rozkręca się całkiem wolno. Ale jak już nabierze tępa to trudno się oderwać. W pewnym momencie, żałowałam, że nie potrafię czytać szybciej. Końcówka dosłownie zapiera dech w piersi... Po trzecim strzale byłam w szoku. Jak to? Przecież to niemożliwe, żeby tak się skończyło?!!! I...

Czegoś mi zdecydowanie brakowało. Co prawda nie mogłam się oderwać i przeczytałam w rekordowym czasie, cały czas miałam wrażenie, że czegoś brakuje, coś jest nie bardzo. Możliwe, że jest zdecydowany brak 2 części :P ponieważ książka kończy się w baaardzo niesatysfakcjonującym momencie. Historia Jony a przede wszystkim Rachel jest bardzo ciekawa, przez większość czasu zastanawiałam się czy aby na pewno Wędrowcy Erin postępują właściwie. Niby tak, zwłaszcza, że oni zdają się nie mieć cienia wątpliwości.

Czegoś mi zdecydowanie brakowało. Co prawda nie mogłam się oderwać i przeczytałam w rekordowym czasie, cały czas miałam wrażenie, że czegoś brakuje, coś jest nie bardzo. Możliwe, że jest zdecydowany brak 2 części :P ponieważ książka kończy się w baaardzo niesatysfakcjonującym momencie. Historia Jony a przede wszystkim Rachel jest bardzo ciekawa, przez większość czasu...

Inna niż te, które czytałam do tej pory. Momentami OKROPNA/
OBRZYDLIWA, ale przede wszystkim pokazująca ogromną siłę rodzicielskiej miłości. Zdecydowanie nie podobało mi się zakończenie, chociaż zapewniło przeżycie (przynajmniej na jakiś czas).

Inna niż te, które czytałam do tej pory. Momentami OKROPNA/
OBRZYDLIWA, ale przede wszystkim pokazująca ogromną siłę rodzicielskiej miłości. Zdecydowanie nie podobało mi się zakończenie, chociaż zapewniło przeżycie (przynajmniej na jakiś czas).

Owce są genialne. "Sprawiedliwość owiec" mnie urzekła, a 2 część jest po prostu boska. O wiele bardziej straszna i ekscytująca, w pewnym momencie myślałam, że owca zostanie upolowana. Jednak.... Ale to już trzeba sobie przeczytać :P

Owce są genialne. "Sprawiedliwość owiec" mnie urzekła, a 2 część jest po prostu boska. O wiele bardziej straszna i ekscytująca, w pewnym momencie myślałam, że owca zostanie upolowana. Jednak.... Ale to już trzeba sobie przeczytać :P

Wow. Od dawna zasadzałam się na tę pozycję i w pełni moje oczekiwanie zostało nagrodzone. Fantastyczna szybka i pełna zwrotów akcja, świetnie wykreowany świat Krain Wynurzonych, ciekawy język i sposób opowiadania całej historii, szczerze mówiąc pierwszy raz zetknęłam się z takim stylem pisania. Na początku byłam trochę zdezorientowana natłokiem imion, faktów i nazw, ale z czasem zaczęłam łapać i pożerać, po prostu pożerać tę książkę. Jest ta to co kocham czyli kompletny brak możliwości oderwania się od czytania, w momencie nudniejszym w którym można by to zrobić, pojawia się zdanie, które ciągnie za sobą następne i następne i następne i tak praktycznie do końca. Z niekłamaną przyjemnością biorę się za kolejny tom.

Wow. Od dawna zasadzałam się na tę pozycję i w pełni moje oczekiwanie zostało nagrodzone. Fantastyczna szybka i pełna zwrotów akcja, świetnie wykreowany świat Krain Wynurzonych, ciekawy język i sposób opowiadania całej historii, szczerze mówiąc pierwszy raz zetknęłam się z takim stylem pisania. Na początku byłam trochę zdezorientowana natłokiem imion, faktów i nazw, ale z...

Uwielbiam całą serię "Wampirów z Mogrganville". Myślałam, że kolejna część będzie już nudzić, bo w końcu ile można, ale książka mile mnie zaskoczyła. A Myrnin i Eve są po prostu genialni. Czekam z niecierpliwością na kolejną część :)

Uwielbiam całą serię "Wampirów z Mogrganville". Myślałam, że kolejna część będzie już nudzić, bo w końcu ile można, ale książka mile mnie zaskoczyła. A Myrnin i Eve są po prostu genialni. Czekam z niecierpliwością na kolejną część :)

Ha! Pierwszy raz odgadłam kto zabił! Pierwszy raz!
Polecam gorąco :)

Ha! Pierwszy raz odgadłam kto zabił! Pierwszy raz!
Polecam gorąco :)

Nie mogłam przestać czytać, po prostu nie mogłam. Coś wspaniałego, uwielbiam jak książka pochłania bez reszty i wciąąąąąąąąąąga.
Tom wraz z Mistrzem i Alice muszą uciekać z Hrabstwa ogarniętego wojną. Trafiają na małą wysepkę, która nie bardzo cieszy się z napływających uciekinierów. Wkrótce okazuje się, że znaleźli się w niemałym niebezpieczeństwie, a zagraża im nie tylko Mrok, ale też (i przede wszystkim) nieufni oraz podejrzliwi mieszkańcy wyspy. Przyjdzie im walczyć w potężnym wrogiem i w dodatku na kilku frontach jednocześnie....
Całą serię czyta się jednym tchem. Polecam gorąco!

Nie mogłam przestać czytać, po prostu nie mogłam. Coś wspaniałego, uwielbiam jak książka pochłania bez reszty i wciąąąąąąąąąąga.
Tom wraz z Mistrzem i Alice muszą uciekać z Hrabstwa ogarniętego wojną. Trafiają na małą wysepkę, która nie bardzo cieszy się z napływających uciekinierów. Wkrótce okazuje się, że znaleźli się w niemałym niebezpieczeństwie, a zagraża im nie tylko...

Znowu mordercą okazała się osoba której w ogóle nie wzięłam pod uwagę. Z każdą kolejną przeczytaną książką Agaty Christie nie mogę się nadziwić, że ani razu nie udało mi się zgadnąć kto zabił i za każdym razem okazuje się że to osoba o której nie pomyślałam.

Znowu mordercą okazała się osoba której w ogóle nie wzięłam pod uwagę. Z każdą kolejną przeczytaną książką Agaty Christie nie mogę się nadziwić, że ani razu nie udało mi się zgadnąć kto zabił i za każdym razem okazuje się że to osoba o której nie pomyślałam.

Ciut ciut gorsza od części pierwszej, nudniejsza, mniej "pędząca", choć szczerze mówiąc, nie mogłam się oderwać. Klimat pozostał ten sam, więc duży plus. Muszę przyznać, że po przeczytaniu ostatniego zdania miałam wieeeelki niedosyt, absolutnie nie satysfakcjonujące. Nie lubię takich zakończeń, tak jakby w samym środku akcji, choć mam nadzieję, że zwiastuje to kolejny tom, bo jeśli nie to zamorduję. Muszę wiedzieć co było dalej. Po prostu muszę.

Ciut ciut gorsza od części pierwszej, nudniejsza, mniej "pędząca", choć szczerze mówiąc, nie mogłam się oderwać. Klimat pozostał ten sam, więc duży plus. Muszę przyznać, że po przeczytaniu ostatniego zdania miałam wieeeelki niedosyt, absolutnie nie satysfakcjonujące. Nie lubię takich zakończeń, tak jakby w samym środku akcji, choć mam nadzieję, że zwiastuje to kolejny tom,...

Oj tęskniło się Garionowi za przygodą, ale nie podejrzewał, że będzie musiał wyruszyć w poszukiwaniu swojego syna.
Belagriadę przeczytałam dość dawno temu, więc tak po łebkach pamiętałam treść. Wiem, że na pewno ogromnie mi się podobała. Po przeczytaniu pierwszej części Malloreonu, wiem już co mnie zachwyciło. Gęsia skórka i duże podekscytowanie w miarę rozwoju pościgu, te cudowne monenty tuż przed bitwą, kiedy niemal czuje się serce wyrywające do walki, sympatia dla Silka, Belgariona i Polgary (oraz ich przepychanek słownych), oraz opadające ręce jak się czasem słuchało (hm... czytało) Ce'Nedry. Poważnie to czasem jest tak niesamowicie irytująca....
Słowem: Ekstra! Polecam gorąco!

Oj tęskniło się Garionowi za przygodą, ale nie podejrzewał, że będzie musiał wyruszyć w poszukiwaniu swojego syna.
Belagriadę przeczytałam dość dawno temu, więc tak po łebkach pamiętałam treść. Wiem, że na pewno ogromnie mi się podobała. Po przeczytaniu pierwszej części Malloreonu, wiem już co mnie zachwyciło. Gęsia skórka i duże podekscytowanie w miarę rozwoju pościgu, te...

Pierwsza część: "Szeptem". Podobała mi się bardziej. Mam wrażenie, że wszystkie książki o tej tematyce mają taki sam schemat. Część I Dziewczyna lub chłopak spotyka drugą połówkę, która okazuje się nie do końca człowiekiem, zakochują się w sobie i wszystko jest kolorowo. Część II: Coś sprawia, że bohaterowie rozstają się, następują dalsze wydarzenia, które prowadzą do "zejścia się" bohaterów.
Książkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Jednak bardzo często można przewidzieć, co się wydarzy lub co powie główna postać.
Ogólnie przyjemna lektura, ale nie sądzę bym do niej wróciła.

Pierwsza część: "Szeptem". Podobała mi się bardziej. Mam wrażenie, że wszystkie książki o tej tematyce mają taki sam schemat. Część I Dziewczyna lub chłopak spotyka drugą połówkę, która okazuje się nie do końca człowiekiem, zakochują się w sobie i wszystko jest kolorowo. Część II: Coś sprawia, że bohaterowie rozstają się, następują dalsze wydarzenia, które prowadzą do...

Świetna pozycja. Uwielbiam opowiadania o straży miejskiej. A do tego wszystkiego Nobby poszukujący swojej 2 połówki i ratujący swój kraj w stroju tancerki egzotycznej, na latającym dywanie z Patrycjuszem.... Bezbłędne! Polecam!

Świetna pozycja. Uwielbiam opowiadania o straży miejskiej. A do tego wszystkiego Nobby poszukujący swojej 2 połówki i ratujący swój kraj w stroju tancerki egzotycznej, na latającym dywanie z Patrycjuszem.... Bezbłędne! Polecam!

Kocham Pratchetta, kocham kocham kocham. Ta książka jest może nieco inna, ale wciąga. A ja uwielbiam opowieści o czarownicach. Podziwiam
Tiffany za opanowanie, podczas rozmów z panną Spruce. Osobiście wytrząchałabym ja za kudły.
Niania oczywiście wymiata, bo kto by przypuszczał, że można rozruszać stypę do paro dniowej imprezy mocno zakrapianej alkoholem. Wiadomo jest Niania Ogg -jest impreza. :)

Kocham Pratchetta, kocham kocham kocham. Ta książka jest może nieco inna, ale wciąga. A ja uwielbiam opowieści o czarownicach. Podziwiam
Tiffany za opanowanie, podczas rozmów z panną Spruce. Osobiście wytrząchałabym ja za kudły.
Niania oczywiście wymiata, bo kto by przypuszczał, że można rozruszać stypę do paro dniowej imprezy mocno zakrapianej alkoholem. Wiadomo jest...

Super! Zaskakujące zakończenie. Dynamiczny środeczek i... rany co tu dużo mówić czytałam jednym tchem. Polecam.

Super! Zaskakujące zakończenie. Dynamiczny środeczek i... rany co tu dużo mówić czytałam jednym tchem. Polecam.

Ethan Wate, zwyczajny szesnastolatek z małego, nudnego miasteczka Gatlin, jeżdżący do równie nudnej szkoły z najlepszym przyjacielem Linkiem, wiedzie sobie spokojne i nudne życie. Wszystko zmienia wypadek, w którym ginie jego matka. Ojciec-pisarz zamyka się na całe dnie i noce w gabinecie pod pretekstem pisania kolejnej powieści. Ethan ma jedyne wsparcie w postaci Ammy, opiekunki zarówno swojego ojca z czasów młodości jak i swojej, która uprawia tzw magię, robiąc laleczki, posypując parapet solą oraz inne dziwne rzeczy, wzbudzające u chłopaka tylko śmiech. Kiedy w szkole pojawia się nowa dziewczyna, nie lada wydarzenia jak na maleńkie miasteczko, Ethan wpada jak śliwka w kompot. Nie zważa na opinie i komentarze innych pod adresem Leny jak i jej szalonego wuja Macona. W chwili, gdy dowiaduje się że Lena jest Obdarzoną, jak cała jej rodzina i niedługo odbędzie się jej naznaczenie, które zdecyduje o całej jej przyszłości, życie chłopaka przekręca się do góry nogami i nic nigdy nie będzie już takie samo.
Książka mnie urzekła. Zarówno klimatem, który po pierwszym spojrzeniu na okładkę już wydał mi się mroczny, jak i całą opowieścią. Czytając tę książkę miałam wrażenie, że wydarzenia mają miejsce wieczorami, kiedy wszystkie cienie się wydłużają, a szarość zmienia się z czerń, lub tuz przed świtem kiedy z ciemności wyłaniają się kształty znajomych przedmiotów, później przechodząc w coraz jaśniejsze i ostrzejsze kolory. Polecam.

Ethan Wate, zwyczajny szesnastolatek z małego, nudnego miasteczka Gatlin, jeżdżący do równie nudnej szkoły z najlepszym przyjacielem Linkiem, wiedzie sobie spokojne i nudne życie. Wszystko zmienia wypadek, w którym ginie jego matka. Ojciec-pisarz zamyka się na całe dnie i noce w gabinecie pod pretekstem pisania kolejnej powieści. Ethan ma jedyne wsparcie w postaci Ammy,...