Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Naprawdę fajna i lekka książka z bardzo dobrze opisanym "światem wewnętrznym". Fajnie wyjaśnione zasady panujące jak również tło tego co się dzieje w książce. Co prawda pierwsze kilkanaście stron, żeby zrozumieć "moce" bohaterów sprawiło, że początkowo myślałem, że szybko wezmę się za inną książkę. Na szczęście się myliłem : )
To było coś czego potrzebowałem na wakacjach.
Jest lekki wątek miłosny, mam nadzieję, że dalsze części nie będą się na nim bardzo opierały tak jak to miało miejsce w Szklanym Tronie, którego przez to niestety nie potrafiłem przeczytać do końca.

Nie mniej jednak polecam Czas Żniw!

Naprawdę fajna i lekka książka z bardzo dobrze opisanym "światem wewnętrznym". Fajnie wyjaśnione zasady panujące jak również tło tego co się dzieje w książce. Co prawda pierwsze kilkanaście stron, żeby zrozumieć "moce" bohaterów sprawiło, że początkowo myślałem, że szybko wezmę się za inną książkę. Na szczęście się myliłem : )
To było coś czego potrzebowałem na wakacjach....

Nie mogę sie doczekać pewnego dnia, gdy moje dzieci zapytają
"tato, a polecisz mi jakaś książkę fantasy na obóz"
I wtedy ja, ze łzą w oku wręczę książkę z seri, która towarzyszyła mi od 10 lat..

Daję 8 na 10, ale to raczej ocena za całą serię, wspaniały pomysł i różnorodność postaci, z których każda była ciekawa.
Ta część no niestety idealna nie była. Mogło się odnieść wrażenie, że Pan Brett chciał przyspieszyć już jej koniec.
Nie powiem, że była zła, ale brakowało mi dosłownie 100 stron więcej, delikatnie bardziej kończących każdy z wątków.
Nie jestem jednak ani trochę zawiedziony. Spodobało mi się, że zostało wyjaśnione skąd ten świat się wział, demony, moc runów.. Niby 2 strony opisu, a jednak wyjaśniło setki pytań :).

Żegnaj Malowany Człowieku, na zawsze pozostaniesz w moim sercu i na półce!

Nie mogę sie doczekać pewnego dnia, gdy moje dzieci zapytają
"tato, a polecisz mi jakaś książkę fantasy na obóz"
I wtedy ja, ze łzą w oku wręczę książkę z seri, która towarzyszyła mi od 10 lat..

Daję 8 na 10, ale to raczej ocena za całą serię, wspaniały pomysł i różnorodność postaci, z których każda była ciekawa.
Ta część no niestety idealna nie była. Mogło się odnieść...

Koniec tej pięknej serii, do której będę wracał przed każdym wyjazdem do Barcelony.
Wielu pisarzy stojących przed napisaniem tej ostaniej książki wieńczącej całą serię (najczęściej po ponad 10 latach) jest wypalonych i chce po prostu skończyć wszystkie wątki, często w bardzo prosty sposób, byleby tylko je wyjaśnić.

Pan Zafon jednak chyba nie słyszał o tych stereotypach, albo poranki w Parku Guell dodały mu siły i dzięki temu stworzył najlepiej napisaną książkę jaką w życiu czytałem. Przecież każdą stroną i tym w jaki sposób została napisana można się delektować bez końca ..

Na koniec tej części, były rozważania na temat tego, że w sumie to w książce nie liczy się historia tylko to jak autor bawi się językiem i jak jest ona napisana. Bardzo chciałbym taką książkę przeczytać i przekonać się na własne oczy jak to się ma do rzeczywistości, bo niestety Labirynt Duchów oprócz nienagannego stylu posiadał też wspaniałą historię : )

Koniec tej pięknej serii, do której będę wracał przed każdym wyjazdem do Barcelony.
Wielu pisarzy stojących przed napisaniem tej ostaniej książki wieńczącej całą serię (najczęściej po ponad 10 latach) jest wypalonych i chce po prostu skończyć wszystkie wątki, często w bardzo prosty sposób, byleby tylko je wyjaśnić.

Pan Zafon jednak chyba nie słyszał o tych stereotypach,...

Jak zawsze rewelacja. Potrzebowałem lekkiej, odprężającej książki, którą przeczytam w 1-2 dni i padło idealnie. Dawno już nie czytałem przygód Pana Herkulesa, ale już biorę się za nadrabianie. Nie sądziłem, że tak się za nim stęskniłem.

Jak zawsze rewelacja. Potrzebowałem lekkiej, odprężającej książki, którą przeczytam w 1-2 dni i padło idealnie. Dawno już nie czytałem przygód Pana Herkulesa, ale już biorę się za nadrabianie. Nie sądziłem, że tak się za nim stęskniłem.

Być może nie jestem zbyt dojrzały na tą książkę, bądź źle do niej podszedłem, ale po wielkim "boom", które wywołała, spodziewałem się czegoś lepszego. Nie licząc mocnej i trzymającej w napięciu końcówki książka była wręcz nudna.

Być może nie jestem zbyt dojrzały na tą książkę, bądź źle do niej podszedłem, ale po wielkim "boom", które wywołała, spodziewałem się czegoś lepszego. Nie licząc mocnej i trzymającej w napięciu końcówki książka była wręcz nudna.

Autorka rozpędza się z książki na książkę. Boję się, że nie wytrzymam ostatniej części przez nadmiar emocji. Myślałem, że książki fantasy nie są w stanie mnie już zaskoczyć, gdyż po przeczytaniu bardzo wielu pozycji, dużo schematów się powtarzało. Jednakże cykl o Cealenie dosłownie mnie przygniótł w fotel. REWELACJA!

Autorka rozpędza się z książki na książkę. Boję się, że nie wytrzymam ostatniej części przez nadmiar emocji. Myślałem, że książki fantasy nie są w stanie mnie już zaskoczyć, gdyż po przeczytaniu bardzo wielu pozycji, dużo schematów się powtarzało. Jednakże cykl o Cealenie dosłownie mnie przygniótł w fotel. REWELACJA!

Do wszystkich zniechęconych po pierwszej części! Sam uważałem Szklany tron za po prostu "dobrą" książkę. Denerwowaly mnie słabości Celeany, typowa kobiecość i rozterki od niej bijące. Myślałem, że to przez to iż autorce jako kobiecie duO łatwiej pisać w ten sposób. Co się okazało??! Ta otoczka kobiecości była specjalnie tworzona i pielegnowana przez prawie półtorej książki, żeby w jednej chwili wszystko prysło. Sarah Maas wprost ew rewelacyjny sposób pokazała momentalna przemianę z zakochanej kobiety , która zaczynała myśleć , że w końcu wszYstko się ułoży w zabojczynie pozbawiona skrupułów . Od tego momentu nie dało się zostawić książki nawet na minutę. Bardzo Ale to bardzo się cieszę ze nie dałem sobie spokoju po części pierwszej. Polecammmm!!!!!!

Do wszystkich zniechęconych po pierwszej części! Sam uważałem Szklany tron za po prostu "dobrą" książkę. Denerwowaly mnie słabości Celeany, typowa kobiecość i rozterki od niej bijące. Myślałem, że to przez to iż autorce jako kobiecie duO łatwiej pisać w ten sposób. Co się okazało??! Ta otoczka kobiecości była specjalnie tworzona i pielegnowana przez prawie półtorej książki,...

Właśnie skończyłem czytać. Emocje jeszcze nie opadły, więc nie potrafię napisać nic z sensem. Z głośników leci mi In The Mood i podejrzewam, że będzie leciał jeszcze dłuuugo

Właśnie skończyłem czytać. Emocje jeszcze nie opadły, więc nie potrafię napisać nic z sensem. Z głośników leci mi In The Mood i podejrzewam, że będzie leciał jeszcze dłuuugo