Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Naprawdę fajna i lekka książka z bardzo dobrze opisanym "światem wewnętrznym". Fajnie wyjaśnione zasady panujące jak również tło tego co się dzieje w książce. Co prawda pierwsze kilkanaście stron, żeby zrozumieć "moce" bohaterów sprawiło, że początkowo myślałem, że szybko wezmę się za inną książkę. Na szczęście się myliłem : )
To było coś czego potrzebowałem na wakacjach.
Jest lekki wątek miłosny, mam nadzieję, że dalsze części nie będą się na nim bardzo opierały tak jak to miało miejsce w Szklanym Tronie, którego przez to niestety nie potrafiłem przeczytać do końca.

Nie mniej jednak polecam Czas Żniw!

Naprawdę fajna i lekka książka z bardzo dobrze opisanym "światem wewnętrznym". Fajnie wyjaśnione zasady panujące jak również tło tego co się dzieje w książce. Co prawda pierwsze kilkanaście stron, żeby zrozumieć "moce" bohaterów sprawiło, że początkowo myślałem, że szybko wezmę się za inną książkę. Na szczęście się myliłem : )
To było coś czego potrzebowałem na wakacjach....

Nie mogę sie doczekać pewnego dnia, gdy moje dzieci zapytają
"tato, a polecisz mi jakaś książkę fantasy na obóz"
I wtedy ja, ze łzą w oku wręczę książkę z seri, która towarzyszyła mi od 10 lat..

Daję 8 na 10, ale to raczej ocena za całą serię, wspaniały pomysł i różnorodność postaci, z których każda była ciekawa.
Ta część no niestety idealna nie była. Mogło się odnieść wrażenie, że Pan Brett chciał przyspieszyć już jej koniec.
Nie powiem, że była zła, ale brakowało mi dosłownie 100 stron więcej, delikatnie bardziej kończących każdy z wątków.
Nie jestem jednak ani trochę zawiedziony. Spodobało mi się, że zostało wyjaśnione skąd ten świat się wział, demony, moc runów.. Niby 2 strony opisu, a jednak wyjaśniło setki pytań :).

Żegnaj Malowany Człowieku, na zawsze pozostaniesz w moim sercu i na półce!

Nie mogę sie doczekać pewnego dnia, gdy moje dzieci zapytają
"tato, a polecisz mi jakaś książkę fantasy na obóz"
I wtedy ja, ze łzą w oku wręczę książkę z seri, która towarzyszyła mi od 10 lat..

Daję 8 na 10, ale to raczej ocena za całą serię, wspaniały pomysł i różnorodność postaci, z których każda była ciekawa.
Ta część no niestety idealna nie była. Mogło się odnieść...

Koniec tej pięknej serii, do której będę wracał przed każdym wyjazdem do Barcelony.
Wielu pisarzy stojących przed napisaniem tej ostaniej książki wieńczącej całą serię (najczęściej po ponad 10 latach) jest wypalonych i chce po prostu skończyć wszystkie wątki, często w bardzo prosty sposób, byleby tylko je wyjaśnić.

Pan Zafon jednak chyba nie słyszał o tych stereotypach, albo poranki w Parku Guell dodały mu siły i dzięki temu stworzył najlepiej napisaną książkę jaką w życiu czytałem. Przecież każdą stroną i tym w jaki sposób została napisana można się delektować bez końca ..

Na koniec tej części, były rozważania na temat tego, że w sumie to w książce nie liczy się historia tylko to jak autor bawi się językiem i jak jest ona napisana. Bardzo chciałbym taką książkę przeczytać i przekonać się na własne oczy jak to się ma do rzeczywistości, bo niestety Labirynt Duchów oprócz nienagannego stylu posiadał też wspaniałą historię : )

Koniec tej pięknej serii, do której będę wracał przed każdym wyjazdem do Barcelony.
Wielu pisarzy stojących przed napisaniem tej ostaniej książki wieńczącej całą serię (najczęściej po ponad 10 latach) jest wypalonych i chce po prostu skończyć wszystkie wątki, często w bardzo prosty sposób, byleby tylko je wyjaśnić.

Pan Zafon jednak chyba nie słyszał o tych stereotypach,...