Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Totalny must have każdego kto interesuje się EB. Czyta się bardzo lekko, bardzo fajnie uporządkowana książka. Mnóstwo tematów poruszonych. Myślę, że to świetny przegląd różnych tematów. Dowiedziałam się trochę o nowych zagadnieniach i o kierunku, w którym szukać odpowiedzi na pytania, który się w międzyczasie pojawiły. Polecam

Totalny must have każdego kto interesuje się EB. Czyta się bardzo lekko, bardzo fajnie uporządkowana książka. Mnóstwo tematów poruszonych. Myślę, że to świetny przegląd różnych tematów. Dowiedziałam się trochę o nowych zagadnieniach i o kierunku, w którym szukać odpowiedzi na pytania, który się w międzyczasie pojawiły. Polecam

Książkę wybrałam na wakacje. Powiedziałam sobie: a co! wybiorę jakąś ambitniejszą. I co? Zakochałam się.
Okazało się, że angielska klasyka do mnie mówi, namawia, przyciąga. Wprawdzie pod wpływem emocji po "Dumie i uprzedzeniu" postanowiłam przeczytać "Wichrowe Wzgórza" jako kolejny klasyk, jednak nie urzekło mnie aż tak bardzo.
Darcy'ego pokochałam od pierwszego wejrzenia, a Elżbieta jest wyjątkowo bliska memu sercu. Jedyne na co nie mogłam patrzeć, a raczej czego nie mogłam czytać to zachowanie Lidii i pani Bennet, które określę jako żałosne. Jako osoba wprost niecierpiąca patrzeć jak ktoś robi z siebie pośmiewisko, nie mogłam tego tolerować. Współczułam z całego serca Elżbiecie i Jane.
Romans Jane i Bingleya uważam za przewidywalny, jedynym zwrotem akcji może być jego wyjazd, ale to również się wyjaśnia. Natomiast Darcy i Lizzy... Hmm... to jest historia dla mnie idealna. Delektowałam się każdym słowem, spotkaniem, gestem. Mimo że też było to do przewidzenia, cudownie było czytać o przekraczaniu cienkiej linii dzielącej nienawiść od miłości.
Obowiązkowa pozycja dla każdego miłośnika romansów.

Książkę wybrałam na wakacje. Powiedziałam sobie: a co! wybiorę jakąś ambitniejszą. I co? Zakochałam się.
Okazało się, że angielska klasyka do mnie mówi, namawia, przyciąga. Wprawdzie pod wpływem emocji po "Dumie i uprzedzeniu" postanowiłam przeczytać "Wichrowe Wzgórza" jako kolejny klasyk, jednak nie urzekło mnie aż tak bardzo.
Darcy'ego pokochałam od pierwszego wejrzenia,...

"Eleonora & Park" jest historią wybitną dzięki swojej subtelności. W tej miłości nie ma nic obleśnego. Pokazuje, że wszystkim, nawet w najmniej oczekiwanym i chcianym momencie, miłość może stanąć na drodze. Możliwe, że zabrzmiało to odrobinę nieprawdopodobnie - przecież w książkach wszystko jest możliwe! Ale wystarczy przeczytać podziękowania, dla których zawsze poświęcam czas, ponieważ bez nich nie mogłabym powiedzieć, że przeczytałam CAŁĄ książkę, aby odnaleźć w tej historii mnóstwo z autorki.
Prawda jest taka, że książek się nie tworzy. One po prostu gdzieś tam są, a pisarze są jak odkrywcy, którzy potrafią dostrzec i poskładać wszystkie elementy w całość, by móc podzielić się tym ze światem. Czasem jest to totalna abstrakcja, a czasem wspomnienie, ale zawsze część odkrywcy.
Taka właśnie jest ta książka. Dla niektórych abstrakcja, lecz są czytelnicy potrafiący dostrzec w niej prawdziwość, dramatyzm i niesamowitość subtelności.
Dzięki niej zaczęłam wierzyć, że może to, za czym tak zapamiętale gonię, istnieje. Nie koniecznie musi mi się przytrafić, ale istnieje i daje nadzieję.
Zdecydowanie polecam.

"Eleonora & Park" jest historią wybitną dzięki swojej subtelności. W tej miłości nie ma nic obleśnego. Pokazuje, że wszystkim, nawet w najmniej oczekiwanym i chcianym momencie, miłość może stanąć na drodze. Możliwe, że zabrzmiało to odrobinę nieprawdopodobnie - przecież w książkach wszystko jest możliwe! Ale wystarczy przeczytać podziękowania, dla których zawsze poświęcam...