Jesteśmy społecznością, która kocha książki

-Powiedziałeś, że chcesz się przejść. Jaki spacer trwa sześć godzin?! -Długi?

-Powiedziałeś, że chcesz się przejść. Jaki spacer trwa sześć godzin?! -Długi?

Jakub myślał przez chwilę. - Ciapuś! - wrzasnął wreszcie. - Gdzie jesteś, zdechlaku? - Przecież nie masz psa - zdziwił się morderca. Dwumetrowy pyton wystrzelił spod łóżka i owinął mu się wokół nóg. - Co to jest? - zawył. - Zdziwiony? To jest właśnie Ciapuś. Ciapuś, uduś pana.

Jakub myślał przez chwilę. - Ciapuś! - wrzasnął wreszcie. - Gdzie jesteś, zdechlaku? - Przecież nie masz psa - zdziwił się morderca. Dwumetr...

Uratowałam kogo się dało, oddałam moce komu się dało i dalej, zdana sama na siebie i obecnego tu diabła, pokuśtykałam lizać rany. Och, wiem, mogło być gorzej, mogliście dać mi jakiś pierścień i wskazując na wschód, powiedzieć, że trzy tysiące kilometrów dalej jest Mordor, ale i tak łatwo nie było.

Uratowałam kogo się dało, oddałam moce komu się dało i dalej, zdana sama na siebie i obecnego tu diabła, pokuśtykałam lizać rany. Och, wiem,...

Wiedza jest jak spirytus, tylko tęgiej głowie służy...

Wiedza jest jak spirytus, tylko tęgiej głowie służy...

- Co znowu? - warknął Joshua na widok pergaminu obwieszonego pieczęciami jak choinka bombkami. - Dziadek się stęsknił. - Miron był szczerze rozbawiony nieszczęśliwą miną przyjaciela. Dziadek Joshui był szychą w Radzie Archanielskiej. Może o nim słyszeliście, na imię ma Gabriel, a na koncie jedno spektakularne zwiastowanie.

- Co znowu? - warknął Joshua na widok pergaminu obwieszonego pieczęciami jak choinka bombkami. - Dziadek się stęsknił. - Miron był szczerze ...

Pesymista to tylko dobrze poinformowany optymista.

Pesymista to tylko dobrze poinformowany optymista.

- Sypianie ze mną ci służy. - Zaśmiałam się głaszcząc go po policzku. Zamrugał i zaśmiał się razem ze mną. - Najwidoczniej. - Spojrzał na prokuratora i rzucił w jego stronę cynicznie: Nie wiem co bierzesz, Żamłoda, by mieć takie jazdy ale chciałbym poznać twego dilera.

- Sypianie ze mną ci służy. - Zaśmiałam się głaszcząc go po policzku. Zamrugał i zaśmiał się razem ze mną. - Najwidoczniej. - Spojrzał na pr...

Wspinałam się na wyżyny politycznej poprawności i dyplomacji. Szczerze tęskniłam za czasami, gdy większość problemów dawało się rozwiązać wytrzaskaniem kogoś po pysku. Problemy, jak widać ewoluowały. Metody też, choć sentyment do tych prostych pozostał.”

Wspinałam się na wyżyny politycznej poprawności i dyplomacji. Szczerze tęskniłam za czasami, gdy większość problemów dawało się rozwiązać wy...

Tym razem czułam się dość dziwnie. Ostrożnie obserwowano nas zza uchylonych drzwi i okiennic. Nikt nie wychodził się przywitać, nikt nie machał entuzjastycznie, byśmy weszli i obejrzeli towar. Spojrzałam ostrożnie na Romana. - To ty wprowadzasz tu taki popłoch? Mnie witają tu zwykle inaczej – powiedziałam ostrożnie. - Cóż – wyszczerzył kły w przerysowanym uśmiechu złego gościa – nie wiedzą, czemu właśnie ze mną idziesz... Może skończysz jako mój posiłek? Może się zapomnę i skończy się to zimnym ciałem słodkiej wiedźmy? A może coś przeskrobałaś i prowadzę cię do karceru? Kto wie... nie widywano nas dotąd razem. I na wszelki wypadek lepiej nic nie widzieć, nie rozmawiać z nami, bo jeszcze nie daj Pani Magii Wszelakiej, przyszłoby im zeznawać? To praktyczny lud, jeśli wpakowałaś się w kłopoty, to twój problem, nie ich. Jeśli jutro zawitasz tu cała i zdrowa, znów będą mili i chętnie ci pokażą swoje produkty... Co najwyżej będą plotkować, co tu dziś ze mną robiłaś. - Jednym słowem właśnie psujesz mi reputację? – parsknęłam. - Jakbym miał wiele do zepsucia. Prowadzasz się z tym swoim diabłem i aniołem, dla większości mieszkańców tego grodu, gdybyś zaczęła się teraz prowadzać ze mną, znaczyłoby, że odzyskałaś poczucie przyzwoitości.

Tym razem czułam się dość dziwnie. Ostrożnie obserwowano nas zza uchylonych drzwi i okiennic. Nikt nie wychodził się przywitać, nikt nie mac...