To jest tak dobra młodzieżówka, że głowa mała! Pisząc „młodzieżówka" od razu czuję się stara, ale książka sprawiła mi wielką przyjemność. Już w zeszłym roku widziałam ją u Eli @not.my.high, ale nie wiedziałam, czego się spodziewać, bo oceniam literaturę YA z innej perspektywy. Książka właśnie miała swoją premierę w wydawnictwie Znak Literanova w serii „Perseidy" i w tłumaczeniu Joanny Sobesto.

Od wydawnictwa otrzymałam wydanie z markerem UV i latarką – mogę sama dodać i podglądać już wydrukowane w UV fragmenty – urocza gra, by poznać sekrety Airington. To powieść z tropem academic rivals to lovers, do tego na skrzydełku książki znajduje się informacja, że: „książka mówi o sprawach ważnych dla pokoleń Z i Alfa", oznaczenie dotyczące wieku odbiorcy (książkę zaleca się czytającym powyżej czternastego roku życia) oraz trigger warnings (wulgaryzmy, dyskryminacja, przemoc, szantaż). O takie wydawanie powieści Young Adult walczę!

„Znów mogę cię widzieć" Ann Liang to zaskakująco udany debiut. Alice Sun uczęszcza do elitarnej szkoły, rywalizuje o oceny z Henrym Li (nerdem i #cinnamonroll), bardzo się stara, by ugruntować pozycję w szkole, otrzymuje nawet stypendium za wyniki w nauce, aż tu nagle rodzice mówią, że musi zmienić szkołę, bo ta druga połowa czesnego przekracza ich możliwości finansowe. Pojawi się tu motyw niesprawiedliwości i złości na tych, którzy są bogaci i nie muszą się starać tak bardzo jak Ann. Oczywiście okaże się, że każdy dźwiga swoje ciężary i nic nie jest takie, jak się nam wydaje, nawet to, czy człowiek może stać się niewidzialny. Może. Liang wykorzystuje realizm magiczny, by pokazać, że czasami niewidzialność jest szansą, by działać wedle własnych zasad – wypada wręcz myśleć o niej metaforycznie. Główna bohaterka będzie pojawiać się i znikać. Chociaż nie kontroluje tej mocy, postanowi ją wykorzystać do różnych celów: by ratować innych oraz by pomóc samej sobie i zarobić na szkołę, niekoniecznie w etyczny sposób. Granice moralności bardzo łatwo przesunąć, a autorka zmusza czytelnika do nieustannego rewidowania opinii o bohaterce.
To, co zwykle męczy mnie w młodzieżówkach to nadmierna eksploatacja wątków romansowych i uproszczony język, w którym dialogi zwykle można ograniczyć do znajomości 20 słów. U Liang pojawia się wątek romansowy, ale – chociaż na pewno to on przyciągnie wielu czytelników – według mnie nie dominuje, język zaś jest pełen ironii i szczegółów, chociaż przez książkę płynie się bardzo szybko.

Wielkim walorem są na pewno odniesienia do kultury chińskiej oraz problematyka przynależności, Alice bowiem nie czuje się dobrze tu, gdzie jest, ale chce się wyrwać do lepszego świata. Czym on jest? Może bogactwem? Bohaterka właśnie dla pieniędzy zacznie kłamać i postępować niemoralnie, a mimo to autorka rezygnuje z pouczającego charakteru opowieści – Alice nie weźmie odpowiedzialności za swoje zachowanie.

Lekka, bez nadmiernych fajerwerków powieść o problemach młodych ludzi i szukaniu sposobu na to, by zapewnić sobie dobrą przyszłość. W „Znów mogę cię widzieć" nieustannie musimy zadawać sobie pytanie, co my byśmy zrobili na miejscu bohaterów.

#współpracarecenzencka

To jest tak dobra młodzieżówka, że głowa mała! Pisząc „młodzieżówka" od razu czuję się stara, ale książka sprawiła mi wielką przyjemność. Już w zeszłym roku widziałam ją u Eli @not.my.high, ale nie wiedziałam, czego się spodziewać, bo oceniam literaturę YA z innej perspektywy. Książka właśnie miała swoją premierę w wydawnictwie Znak Literanova w serii „Perseidy" i w...