"Zielone migdały, czyli po co światu Kurdowie" to miał być reportaż o sytuacji Kurdów w Iraku. Piszę celowo i świadomie "miał", bo nie do końca nim jest. Książka Pawła Smoleńskiego to bardziej brudnopis niż książka, to zlepek różnych, nieuporządkowanych informacji - jest trochę historii Kurdystanu (z wydarzeniami przedstawionymi niechronologicznie), trochę polityki, trochę obyczajów, trochę wywiadów z różnymi Kurdami - wszystko jest co trzeba, tylko kompletnie nieuporządkowane. Tak jakby autor zrobił sobie notatki w podróży na potrzeby nowej książki i zamiast później przysiąść w domu i te notatki uporządkować, uzupełnić je o dodatkowe informacje, po prostu dał je do druku. W efekcie trudno z tej książki się czegokolwiek dowiedzieć. Czytelnik dostaje zaledwie strzępy informacji i jeśli sam ma wiedzę znikomą na temat tego regionu świata, musi szukać pomocy w internecie. A przecież nie o to tu chodzi, nie po to sięga się po książkę, by musieć robić dodatkowe rozeznanie w sieci. Moim zdaniem wielka szkoda. Temat jest bardzo ciekawy i z pewnością autor ma możliwości, by przedstawić go w jasny i czytelny sposób - nie wiedzieć tylko czemu tego nie zrobił. Zostawiam 5/10 za zainteresowanie mnie tematem i strzępy informacji. A mogła być znacznie wyższa ocena, gdyby tylko autor włożył wysiłek w swoją książkę.

"Zielone migdały, czyli po co światu Kurdowie" to miał być reportaż o sytuacji Kurdów w Iraku. Piszę celowo i świadomie "miał", bo nie do końca nim jest. Książka Pawła Smoleńskiego to bardziej brudnopis niż książka, to zlepek różnych, nieuporządkowanych informacji - jest trochę historii Kurdystanu (z wydarzeniami przedstawionymi niechronologicznie), trochę polityki, trochę...