Tom 4 i ostatni.
Niestety ta część nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak wcześniejsze trzy tomy.
Mimo, iż tu również było momentami mrocznie, krwisto, brutalnie, a zarazem występowały wątki pełne namiętności oraz opisy przyciągania do siebie niektórych bohaterów i to takie opisy, że aż te uczucia czuło się całym sobą to jednak tą część mogę określić jednym zdaniem. Ta książka to istny chaos.
Wszystkiego tu jest za dużo.
Nowa, ześwirowana laleczka Bennego, Benny/ Potwór, jego Pan Wiktor czyli mroczna trójca. Wiktor trzymający wszystkich za sznurki nawet policjantów i detektywów. Ileż to razy detektyw Dillon mógł im wyrządzić krzywdę, jednak to oni zawsze byli górą. Bez problemu wychodzili z tych spotkań z podniesionymi głowami i uśmiechem na twarzach.
Nie kupuje tego tak samo jak nowych osób trzecich co chciały wyrównać rachunki i zbawić się w Xeny wojownicze księżniczki.
Wiktor który na każdym kroku pogrywał sobie ze stróżami prawa zostaje w końcu złapany, lecz na ratunek przybywa jego brat i wywozi go plus jego pupilów z kraju za zgodą detektywa.
Za dużo tego.
A końcówka to już w ogóle pojechali po bandzie.

Tom 4 i ostatni.
Niestety ta część nie zrobiła na mnie takiego wrażenia jak wcześniejsze trzy tomy.
Mimo, iż tu również było momentami mrocznie, krwisto, brutalnie, a zarazem występowały wątki pełne namiętności oraz opisy przyciągania do siebie niektórych bohaterów i to takie opisy, że aż te uczucia czuło się całym sobą to jednak tą część mogę określić jednym zdaniem. Ta...