Gdy byłam nastolatką przeczytałam tę książkę pierwszy raz. Poleciła mi ją moja mama, bo w niej się zaczytywała będąc nastolatką.

Historia Mady i Marcina, którzy poznają się w wakacje na wyjeździe i zaczynają się w sobie zakochiwać. Niestety Marcin jest tajemniczy, skryty i niechętnie opowiada o sobie. Natomiast Mada chce wiedzieć jak najwięcej o chłopcu, którego zaczyna darzyć uczuciem.
Opowieść o budowaniu relacji oraz tym jak szkodzą tajemnice i strach przed szczerością.

Pani Krystyna Siesicka pisząc tę książkę zdecydowanie przegięła z używaniem wykrzykników. Większość zdań w dialogach jest zakończona właśnie wykrzyknikiem. Zupełnie niepotrzebnie, bo w trakcie czytania odniosłam wrażenie, że ludzie do siebie cały czas krzyczą.
Dodatkowo prawie cały czas każdy powtarzał imiona swoich rozmówców, było to odrobinę męczące.
Nasza główna bohaterka jest nastolatką, a bardzo często zachowuje się jak dziecko. Jest uparta, złośliwa i najczęściej niemiła.
Było też kilka niezrozumiałych wg mnie wątków wepchniętych na siłę i bez przemyślenia, ale mam nadzieję, że w kolejnych tomach będzie o nich więcej i jakoś się wyjaśnią.

Moje ogólne wrażenie nie jest najgorsze, nie wiem czy przez to, że moja mamitka kiedyś ją lubiła, ale odnoszę wrażenie, że jakby trochę nad tą książką popracować byłoby zdecydowanie lepiej.

Gdy byłam nastolatką przeczytałam tę książkę pierwszy raz. Poleciła mi ją moja mama, bo w niej się zaczytywała będąc nastolatką.

Historia Mady i Marcina, którzy poznają się w wakacje na wyjeździe i zaczynają się w sobie zakochiwać. Niestety Marcin jest tajemniczy, skryty i niechętnie opowiada o sobie. Natomiast Mada chce wiedzieć jak najwięcej o chłopcu, którego zaczyna...