34/2023

Generał George Patton to jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci w historii. Z jednej strony wybitny dowódca, który jak mało kto rozumiał wojnę, z drugiej człowiek bardzo trudny w obyciu, który kompletnie umykał jakiekolwiek kontroli zwierzchników.

Nigdy nie mówił tego co powinien, ale zawsze mówił to co czuł. Świetnym przykładem będzie wypowiedź, której udzielił w dniu zakończenia II wojny światowej w Europie: „Będziemy potrzebowali nieustającej pomocy Wszechmogącego, jeśli mamy żyć na jednym świecie ze Stalinem i jego morderczymi zbirami. [...] Pokonaliśmy jednego wroga ludzkości, ale umocniliśmy drugiego, znacznie gorszego”.

Patton był zdegustowany polityką ustępstw wobec Stalina, jaką realizowali Anglosasi m.in. kosztem naszej części Europy. Dał temu znać w następującej wypowiedzi: „Polska jest pod kontrolą Rosji, tak samo jak Węgry, Czechosłowacja i Jugosławia, a my sobie spokojnie siedzimy i wydaje nam się, że wszyscy nas kochają”.

Jego nietypowe metody motywacyjne przeszły do historii wojskowości. W taki sposób motywował swoich żołnierzy: „Celem wojny nie jest śmierć za ojczyznę, ale sprawienie, aby tamci sku*wiele umierali za swoją”.

Obraz jaki się wyłania jest niewygodny dla każdej ze stron. Patton nienawidził Sowietów, gardził Anglikami, na czele z jego wielkim rywalem Bernardem Law Montgomerym, ale przede wszystkim głośno sprzeciwiał się polityce własnego kraju. To sprawia, że jego śmierć była na rękę dla każdej ze stron.

Tytuł książki jest bardzo mylący. Książka powinna się nazywać w stylu: „Ostatnie pół roku wojny”. Przez większość książki autorzy snują często niezwiązane ze sobą opowieści, gdzie Patton występuje jako postać drugoplanowa i jest mało istotnym tłem.

Wiele sobie obiecywałem po tym tytule, ale jest to jednak dla mnie duży zawód. Czyta się to dobrze, bo narracja nie jest „bezpłciowa”, ale książka w swojej konstrukcji jest do bólu chaotyczna. Jaki związek ze śmiercią Pattona ma straszny los więźniów Auschwitz? Przeskakujemy do przypadkowych miejsc w których akurat dzieje się coś ważnego, ale kompletnie niezwiązanego z Pattonem.

Patton tak naprawdę dla O'Reilly'ego i Duggarda jest tylko tłem dla sytuacji na świecie na przełomie 1944 i 1945 roku. Ten fakt oznacza, że tytuł „Zabić Pattona” jest po prostu skokiem na kasę czytelnika, który kupując książkę liczy na coś kompletnie innego niż otrzymuje. Rozgrywka pod tytułem „zabójstwo Pattona” rozgrywa się na ostatnich 50 stronach, a same okoliczności zdarzeń są potraktowane bardzo zdawkowo.

Potencjał książki został kompletnie zmarnowany, ponieważ okoliczności śmierci Pattona są owiane taką tajemnicą i jest tyle nieścisłości, że mało prawdopodobnym jest, żeby generał padł ofiarą nieszczęśliwego wypadku. Niestety autorzy nie wykorzystali potencjału drzemiącego w tych wydarzeniach.

34/2023

Generał George Patton to jedna z najbardziej kontrowersyjnych postaci w historii. Z jednej strony wybitny dowódca, który jak mało kto rozumiał wojnę, z drugiej człowiek bardzo trudny w obyciu, który kompletnie umykał jakiekolwiek kontroli zwierzchników.

Nigdy nie mówił tego co powinien, ale zawsze mówił to co czuł. Świetnym przykładem będzie wypowiedź, której...