830 lat temu, Ryszard Lwie Serce na czele swej armii wyruszył z Askalonu na Jerozolimę. Zatrzymał się w Beit Nuba i tu zaczęły nim targać rozterki. Nie wiadomo co ostatecznie skłoniło tego niepospolitego męża i znakomitego dowódcę do zmiany kierunku marszu. Może był świadom, że wkrótce większość krzyżowców po zakończonej kampanii wróci do europejskich portów, a osamotnieni Łacinnicy z Outremer i tak nie będą w stanie obronić Świętego Miasta w wypadku ataku sił saracenów. Jerozolima znalazła się w rękach Chrześcijan dopiero w lutym 1229, trzydzieści osiem lat po wyprawie Plantageneta, w wyniku układów Fryderyka II Hohenstaufa z sułtanem Egiptu al-Kamilem, by za 15 lat znowu wpaść w ręce muzułmanów...
Książka autorstwa Malcolma Billingsa jest pozycją popularnonaukową. Autor przedstawia w dziewięciu rozdziałach dzieje krucjat, prowadząc czytelnika od błoni pod murami Clermont, aż po zakończenie suwerennej władzy joannitów na Malcie, oczywiście głównie skupiając się na okresie 1095-1291. Niewątpliwą zaletą publikacji jest wnikliwa analiza i szczegółowy opis terenów, na których prowadzono działania bojowe. Znajdziemy także opisy strategicznych walorów, jakimi szczyciły się budowane w Azji Mniejszej twierdze rycerskie. Ponadto opisy bitew i oblężeń okraszono dodatkami w postaci cytatów z dzieł kronikarzy, będących bezpośrednimi świadkami wydarzeń.
Brakło mi jednak nieco dodania wiadomości i omówienia choćby pokrótce rozmaitych koncepcji odzyskania posiadłości w Palestynie, jakie po upadku Akki tworzyli w Europie myśliciele, jak Ramon Llull, Pierre Dubois, czy Marino Sanudo. Również kwestia IV krucjaty zasługuje na bardziej rozbudowane omówienie, zwłaszcza w kontekście zmagań papiestwa ze Staufami na terenie Italii. Jednak, jak już wyżej wspomniałem, popularyzatorski charakter książki wskazuje jasno, że celem jest raczej zainteresowanie czytelnika tematyką wypraw krzyżowych niż wnikanie w meandry europejskiej polityki. Osobiście mogę polecić.

830 lat temu, Ryszard Lwie Serce na czele swej armii wyruszył z Askalonu na Jerozolimę. Zatrzymał się w Beit Nuba i tu zaczęły nim targać rozterki. Nie wiadomo co ostatecznie skłoniło tego niepospolitego męża i znakomitego dowódcę do zmiany kierunku marszu. Może był świadom, że wkrótce większość krzyżowców po zakończonej kampanii wróci do europejskich portów, a osamotnieni...