Haley przyznaje, że pisanie kolejnej biografii postaci, która została już sportretowana wielokrotnie jest w pewnym sensie aktem odwagi. Zdaniem Amerykanina jednak żadna z prac poświęcona Londonowi do tej pory nie była wyczerpująca. Także ich bezstronność pozostawia wiele do życzenia – Irving Stone podobno „bezwstydnie podlizywał się” spadkobiercom Londona, by zapewnić sobie ich współpracę podczas pisania "Żeglarza na koniu". Trudno tych dwóch pozycji, z których jedna jest już klasyczną, nie porównywać.

"Wilk" przede wszystkim jest napisany współcześnie, zatem nowocześniejszym stylem. Poza tym Haley nie zanudza zbędnymi faktami, czy politycznymi wykładami na temat ideologii socjalistycznej, którymi zapełniony jest "Żeglarz na koniu". Biograf nie koncentruje się tak bardzo na drobiazgowym opisie różnych przygód Londona, jak robił to Stone, ale na pokazaniu ich konsekwencji dla pisarza. Trochę natomiast zabrakło mi w "Wilku" głębszej analizy osobowości Londona (Haley pokazuje fakty, ale już nie zastanawia się dlaczego tak było) oraz szerszego opisu aspektu życia osobistego – bardzo mało dowiadujemy się o jego pierwszym małżeństwie i stosunkach z córkami. London w wydaniu Haley'a to głównie pisarz, społecznik, artysta, poszukiwacz wrażeń, niż mąż, kochanek, ojciec. Z biografii tej o wiele trudniej wyrobić sobie zdanie na temat tego, jakim człowiekiem był pisarz – zwłaszcza tak jednoznaczne - jak z "Żeglarza na koniu".
Na pewno nie jest to książka tak emocjonalna, za to przedstawia ona życie Londona w zrównoważony i obiektywny sposób, a do tego wciąga jak powieść przygodowa. James L. Haley wykonał dobrą robotę.

Haley przyznaje, że pisanie kolejnej biografii postaci, która została już sportretowana wielokrotnie jest w pewnym sensie aktem odwagi. Zdaniem Amerykanina jednak żadna z prac poświęcona Londonowi do tej pory nie była wyczerpująca. Także ich bezstronność pozostawia wiele do życzenia – Irving Stone podobno „bezwstydnie podlizywał się” spadkobiercom Londona, by zapewnić sobie...