Widzę i dziwi mnie jak mało jest opinii na temat tej jakże bardzo, ale to bardzo dobrej książki.
Pierwsze spotkanie z tym duetem Ribas&Hofmann, ale na pewno nie ostatnie. Niezwykle wciągająca fabuła. Bardzo odważna, a jednocześnie realistyczna postać główna, ale nie tylko. Postaci poboczne związane z tą historią są również bardzo prawdopodobni. Nie ma tutaj fantastyki. Nie ma tutaj super bohaterów ani super złoczyńców. Jest bieda. Są tajemnice. Jest ciężka i trudna historia powojennej Hiszpanii która nie może pozbyć się swoich wewnętrznych demonów w różnorakiej postaci. Jest tam wszystko czego można oczekiwać od bardzo dobrej książki, w której to jest wszystko to zawarte co nakłada się na życie nie tylko nasze, ale także na życie którzy żyją wokół nas, to los stawia nam ludzi na naszej drodze życia. Ja nie wierzę w przypadki , my po prostu musimy tych czy innych ludzi spotkać w swoim życiu i jak to bywa często pokochać ich, znienawidzić, zaprzyjaźnić się, uratować nawet życie, innymi słowy zmienić życie tych ludzi których los nam podarował.............
Jak już wspominałem wcześniej w książce ,,Wielki chłód '' znajdziemy trudną historię Hiszpanii, a co za tym idzie poznamy także takie samo życie mieszkańców tego kraju. Poznamy ich problemy, wierzenia, zabobony, mentalność...wszystko to co się składa na człowieka jako jednostkę, ale także, a może przede wszystkim na społeczność, zwartą, ścisła, najczęściej zamkniętą, czasem swoistą enklawę nietolerującą i podchodzącą nieufnie, niejednokrotnie wrogo do nowych czyli obcych.
Szczęście i przekleństwo mieszkać w takim zamkniętym kole, często kole zaklętym bynajmniej nie magicznie, ale mentalnie, wyobrażenia , wierzenia , tradycja, paradoksalnie często nic nie mająca wspólnego z danym krajem w którym oni mieszkają. Często taka miejscowość mimo tego, że znajduje się na danym terytorium w kraju X czy Y rządzi się swoimi odrębnymi prawami. I taki przykład idealny, wypaczony w sposób jak najbardziej możliwy mamy tutaj w tym przypadku. Powstaje wtedy cała masa nieprzyjemnych sytuacji. Zmowa milczenia. Dotykalna, namacalna wręcz niechęć. Nabyty i wrodzony sposób bycia , życia . Zacofanie. Brutalność. Nadużywanie władzy przez nielicznych mieszkańców- ksiądz, właściciel ziemski swoisty dziedzic rządzący na swój wyimaginowany sposób. Daje pracę, daje wyżywienie , daje pomoc, ale coś za coś. Rządzi niepodzielnie. Imperator. Dyktator. Pierwszy też ma swoje stadko którymi rządzi w sposób narzucony. Trzecia władza - policja, służby porządkowe w tym wypadku oni tylko pozornie rządzą. Tą małą miejscowością która to często w zimie jest odcięta od świata podczas mroźnych i śnieżnych zim. W końcu przyjeżdża obca. I to ona zmienia ich życie.
Bardzo przejmujący obraz ludzkich wierzeń, zabobonów, zmowa milczenia, krzywdzenie i przejmująca bieda dzieci. To dzieci w tym przypadku są tutaj najbardziej pokrzywdzone. Wielki chłód jest opisem braku uczuć. Niezwykle mocna i przejmująca jest scena dziewczyny z wodogłowiem która nocą przychodzi do pokoju Ane. Niezwykle kłująca w serce jest historia tych czy innych dzieci niepełnosprawnych, niedocenianych , samotnych - wszystkich tych które muszą żyć bez miłości, bez zainteresowania dorosłych w tej przeklętej miejscowości. Do tego doliczmy tajemnicą sprzed lat , a na dokładkę historię stygmatów małej Isabelity.

Nie pozostaje mi nic innego jak tylko zachęcić czytelników do sięgnięcia po książkę tego duetu. Jak dla mnie rewelacja. Książka zmusza do myślenia, do analizowania, zmusza także do refleksji. Ciężka. Mocna. Prawdziwa. Ja przy najbliższej okazji nie omieszkam sięgnąć po kolejną z tej serii.

Polecam ! Bo naprawdę warto.

Widzę i dziwi mnie jak mało jest opinii na temat tej jakże bardzo, ale to bardzo dobrej książki.
Pierwsze spotkanie z tym duetem Ribas&Hofmann, ale na pewno nie ostatnie. Niezwykle wciągająca fabuła. Bardzo odważna, a jednocześnie realistyczna postać główna, ale nie tylko. Postaci poboczne związane z tą historią są również bardzo prawdopodobni. Nie ma tutaj fantastyki. Nie...