Wspommienia i ulotne chwile... Dla jednych to momenty, do których wraca się z sentymentem w zaciszu swojego umysłu uśmiechając się przelotnie a dla innych, to poczucie wstydu - wypierane i schowane głęboko pod kocem powierzchowności. A czy w tym wszystkim nie chodzi o choćby odrobinę szczęścia? Chociażby takiego, które trwa moment i bywa ulotne...
Tego zawsze pragnęła Marianna. Być szczęśliwą. Kiedyś się tak czuła. Pochodzaca z dobrej rodziny lekarzy miała łatwy start w życiu. Duże mieszkanie, kochający rodzice, wspierający brat i ukochana Babcia. Jednak prawdziwe szczęście poczuła u boku Michała. Chłopaka, który kompletnie się od niej różnił. Pochodził z biednej rodziny, ciężko pracował, zmagał się z ojcem alkoholikiem. Jednak życie nauczyło go być uczciwym, kochającym a przede wszystkim potrafił marzyć. Według rodziców Marianny ich związek podchodził pod mezalians - słowo które w jej rodzinie było już kiedyś używane. Otóż prababcia dziewczyny zakochała się w biedniejszym od siebie i skończyło się to ogromną tragedią. Los pokierował Manie na inne tory i wepchnął w inne ramiona, gdzie szczęście było ledwo namiastką codzienności. Jednak po latach Michał znów powrócił do jej życia a zagadka jej prababci z przeszłości odkryła swoje sekrety.
Cudowna, ciepła i wartościowa historia. Mająca w sobie czar mijającego czasu i rodzinnych wspomnień. Wypełniona po brzegi emocjami, które wręcz wypływają z kartek. Utknęła mi w sercu i wiem, że długo tam zostanie. A samo wydanie? Spójrzcie... Już bardziej soczyste być nie może! Słowo polecam, to za mało... Musicie przeczytać sami 🖤

Wspommienia i ulotne chwile... Dla jednych to momenty, do których wraca się z sentymentem w zaciszu swojego umysłu uśmiechając się przelotnie a dla innych, to poczucie wstydu - wypierane i schowane głęboko pod kocem powierzchowności. A czy w tym wszystkim nie chodzi o choćby odrobinę szczęścia? Chociażby takiego, które trwa moment i bywa ulotne...
Tego zawsze pragnęła...