O komunistycznej bezpiece napisano już całkiem sporo, dotykając nawet technicznego aspektu inwigilacji ("Podręcznik bezpieki"), brakło jednak popularnego, bogato ilustrowanego albumu, mogącego w przystępny sposób przedstawić ten "szpiegowski arsenał" szerszej publiczności. Praca Roberta Ciupy i Moniki Komanieckiej doskonale wypełnia tą lukę. Oglądając liczne fotografie towarzyszące szczegółowemu tekstowi ma się z jednej strony podziw dla inwencji esbeckich techników, z drugiej zaś bardzo namacalnie odczuwa się wszechobecność inwigilacji, szczególnie wobec wysublimowanych jej metod. Nigdy nie wiadomo, czy listonosz albo "baba z nabiałem" nie jest przypadkiem wywiadowcą w przebraniu, zaś w ścianie, kinkiecie czy gniazdku może być ukryty podsłuch i każde nasze słowo jest nagrywane. Każde mieszkanie z zasłoniętymi firankami mogło być Zakrytym Punktem Obserwacyjnym, zaś "zwykła" nyska Ruchomym Punktem Zakrytym.

Całość opatrzono licznymi cytatami z oryginalnych instruktaży resortu oraz fotokopiami dokumentów, w tym niezwykle cennych, dotyczących inwigilacji konkretnych osób.

Publikacja może pozostawić lekki niedosyt u osób głębiej zainteresowanych konkretnym tematem np. fotografii czy łączności stosowanej przez SB. Poziom szczegółów jest wystarczający dla masowego lub średniozaawansowanego odbiorcy, natomiast pasjonaci "połkną" album w jeden wieczór i będą zmuszeni zgłębiać dalszą wiedzę na własną rękę.

O komunistycznej bezpiece napisano już całkiem sporo, dotykając nawet technicznego aspektu inwigilacji ("Podręcznik bezpieki"), brakło jednak popularnego, bogato ilustrowanego albumu, mogącego w przystępny sposób przedstawić ten "szpiegowski arsenał" szerszej publiczności. Praca Roberta Ciupy i Moniki Komanieckiej doskonale wypełnia tą lukę. Oglądając liczne fotografie...