Ostatni król I Rzeczypospolitej zawsze wzbudzał kontrowersje (Andrzej Zahorski napisał nawet książkę "Spór o Stanisława Augusta") i niniejsza biografia bynajmniej od nich nie ucieka. Krystyna Zienkowska przedstawiła życie i działalność Poniatowskiego na tle wydarzeń w Polsce i świecie w drugiej połowie XVIII wieku. Nacisk zdecydowanie położony jest na osobę monarchy, a nie na dzieje rządzonego przezeń państwa. Wydźwięk całej książki jest raczej negatywny tak dla tytułowego bohatera, jak dla jego rodaków. Krótko rzecz ujmując: król słaby, ale i społeczeństwo nie takie, jak trzeba. Sporo w tej biografii nut bardzo gorzkich dla polskiego czytelnika, ale jakże by mogło być inaczej, gdy pisze się o czasach upadku? Zienkowska sporo miejsca poświęciła środowiska, z którego Poniatowski wyszedł, a więc ze stronnictwa Familii wierzącej w rosyjską pomoc dla Rzeczypospolitej. W złudzeniach tych obóz królewski zaskakująco był bliski poglądom głównego zdrajcy i targowiczanina, Szczęsnego Potockiego. Symptomatyczne to złudzenia, bo z 1795 rokiem bynajmniej nie zniknęły. Cała książka daje dużo do myślenia. Pokazuje człowieka dobrych chęci i słabego charakteru - pod koniec XVIII wieku potrzebowała Polska innego władcy. A wyszło jak wyszło.

Tomasz Babnis

Ostatni król I Rzeczypospolitej zawsze wzbudzał kontrowersje (Andrzej Zahorski napisał nawet książkę "Spór o Stanisława Augusta") i niniejsza biografia bynajmniej od nich nie ucieka. Krystyna Zienkowska przedstawiła życie i działalność Poniatowskiego na tle wydarzeń w Polsce i świecie w drugiej połowie XVIII wieku. Nacisk zdecydowanie położony jest na osobę monarchy, a nie...