6.5 Rozmyślania to dzieło filozoficzne spisane przez rzymskiego cezara, jednak zaskakująco bezosobowe, nieprzesiąknięte doświadczeniem autora.
Marek Aureliusz był generałem i politykiem, “do szuflady” napisał jednocześnie zbiór wskazówek moralnych. Niektóre uwagi skierował do samego siebie, jednak w znacznej części pisał o kwestiach uniwersalnych, takich jak stosunek do śmierci, prawa, społeczeństwa. Zajmował pozycję nauczyciela, doradcy czytelnika. Cesarskie medytacje obracają się stale wokół tych samych tematów - najsłynniejsze jest powtórzenie za Epiktetem: “Nic nie jest złe, co jest zgodne z naturą”. Również popularny jest ostatni ustęp o śmierci: “Co jest według praw, to jest dla wszystkich równe”. Interesująca dla mnie była również następująca wzmianka: “Nigdzie bowiem nie schroni się człowiek spokojniej i łatwiej, jak do duszy własnej”.
Rozmyślania to wymagająca lektura. Mimo, iż autor to człowiek, który w pierwszej kolejności był władcą, a filozofem wyłącznie hobbystycznie, zbiór jego myśli to studium filozoficzne, w którym tylko jedna z dwunastu ksiąg odnosi się do znanych mu osobiście osób. Pozostała część książki to rozważania abstrakcyjne. Lektura daje poczucie więzi z czasami starożytnymi - cezar z II wieku nie jawi się jako postać odległa od współczesności, ale jako człowiek borykający się z ponadczasowymi dla ludzkości zagadnieniami.

6.5 Rozmyślania to dzieło filozoficzne spisane przez rzymskiego cezara, jednak zaskakująco bezosobowe, nieprzesiąknięte doświadczeniem autora.
Marek Aureliusz był generałem i politykiem, “do szuflady” napisał jednocześnie zbiór wskazówek moralnych. Niektóre uwagi skierował do samego siebie, jednak w znacznej części pisał o kwestiach uniwersalnych, takich jak stosunek do...