Zacznę od oczywistości: książka nie dla wszystkich. A już na pewno nie dla osób, które ślizgają się po powierzchni liter, nie rozumiejąc, jakie się kryją za nimi znaczenia; piję do recenzenta, który podpisuje się jako Yahol. Nie mam pojęcia, po co ludzie piszą "recenzje" takie jak on. Coś mu tam dzwoni i dźwięczy, ale nie za bardzo wie, co i dlaczego. Mimo to wypowiada się w sposób jednoznaczny i kategoryczny o książce i jej autorze. Jego krótka "recenzja" to w zasadzie autoprezentacja. Yahol zdaje się mówić: "jestem sceptyczny wobec określonego spojrzenia na świat, z marszu przekreślam wszystko, co nie pasuje do mojego światopoglądu". Takie podejście jest niezwykle zubażające. Przecież nie ze wszystkim, co dany autor pisze (tutaj: Grof), musimy się zgadzać, żeby doświadczyć przyjemności podczas czytania. Jeśli wiedzie nas ciekawość poznawcza, możemy zostać zainspirowani na tysiąc i jeden sposobów, stykając się z książkami takimi, jak "Psychologia przyszłości". Dlaczego mamy z tego rezygnować? Dlaczego Ty miał(a)byś z tego rezygnować? Bo jakiś "orzeł internetowy" wypowiedział się negatywnie i dał trzy (!) gwiazdki? Stanislav Grof, jeden z ojców psychologii transpersonalnej, podąża swoją pionierską ścieżką badawczą od kilkudziesięciu lat. Jego "Psychologia przyszłości" to dobry start dla osób, które spotykają się z nim, jego intrygującymi ideami i badaniami po raz pierwszy. Jeśli jesteś jedną z nich, sięgnij po nią. Coś mi mówi, że się nie zawiedziesz.

Zacznę od oczywistości: książka nie dla wszystkich. A już na pewno nie dla osób, które ślizgają się po powierzchni liter, nie rozumiejąc, jakie się kryją za nimi znaczenia; piję do recenzenta, który podpisuje się jako Yahol. Nie mam pojęcia, po co ludzie piszą "recenzje" takie jak on. Coś mu tam dzwoni i dźwięczy, ale nie za bardzo wie, co i dlaczego. Mimo to wypowiada się...