W tej książce odkryjesz nowe horyzonty ludzkiego umysłu i możliwości jego ewolucji.
Zapraszam do wideo-recenzji:

W tej książce odkryjesz nowe horyzonty ludzkiego umysłu i możliwości jego ewolucji.
Zapraszam do wideo-recenzji:

Tytuł książki wprowadza w błąd. Można po nim oczekiwać przeglądu nowych trendów w psychologii obejmujacych terapie z użyciem środków holotropowych (psychoaktywnych),natomiast jest to w zasadzie eksplikacja autorskiej koncepcji Grofa. Autor, choć potępia Freuda za panseksualną teorię, sam formułuje koncepcję pretendującą do uniwersalnej. Kładzie nacisk na okres perinatalny (związany z narodzinami) i chce traumą narodzin tłumaczyć wszelkie zaburzenia psychiczne powstałe w okresie postnatalnym. Jest to koncepcja ciekawa, natomiast tłumaczenie wszystkiego jednym jest zawsze naiwne. Można jednak usprawiedliwić to faktem, że jest to nowa koncepcja o potencjalnie szerokim zastosowaniu, które zostanie zweryfikowane przez przyszłą praktykę terapeutyczną i badania.
Autor podejmuje bardzo wartościową próbę poszerzenia tradycyjnej psychologii, w której przyczyny powstawania części jednostek klinicznych są niewiarygodne lub nieznane o motywy paranormalne, odnoszące do innych światów możliwych, przeszłych żyć i doświadczeń mistycznych. Jest to nauka, a nie ezoteryka, ponieważ autor powołuje się na wiele źródeł z religii wschodu oraz na badania naukowe. Łączy w ten sposób wierzenia wschodu i zachodnią psychologię.
Uważam, że dla odpowiednio krytycznego umysłu może być to wartościowa pozycja. Przerośnięty rozdział o traumach perinatalnych polecam pominąć 🙂.

Tytuł książki wprowadza w błąd. Można po nim oczekiwać przeglądu nowych trendów w psychologii obejmujacych terapie z użyciem środków holotropowych (psychoaktywnych),natomiast jest to w zasadzie eksplikacja autorskiej koncepcji Grofa. Autor, choć potępia Freuda za panseksualną teorię, sam formułuje koncepcję pretendującą do uniwersalnej. Kładzie nacisk na okres perinatalny...

Uważam, że ta książka jest wspaniałym dziełem prezentującym odmienną perspektywę na psychikę człowieka. Autor sformułował również dwie formy terapeutyczne uzupełniające ówczesne podejścia do psychoterapii konwencjonalnych (krytyka psychoanalizy i pozn. Beh. ...) I holistycznych (gestalt, psych humanistyczna, psych pozytywna ...). Ciekawie zilustrowana i dobrze napisana, przyjemnie się ją czyta. Dużą rolę odgrywają w pracy intelektualne dokonania Junga (synchroniczność, archetypy).

Uważam, że ta książka jest wspaniałym dziełem prezentującym odmienną perspektywę na psychikę człowieka. Autor sformułował również dwie formy terapeutyczne uzupełniające ówczesne podejścia do psychoterapii konwencjonalnych (krytyka psychoanalizy i pozn. Beh. ...) I holistycznych (gestalt, psych humanistyczna, psych pozytywna ...). Ciekawie zilustrowana i dobrze napisana,...

Zacznę od oczywistości: książka nie dla wszystkich. A już na pewno nie dla osób, które ślizgają się po powierzchni liter, nie rozumiejąc, jakie się kryją za nimi znaczenia; piję do recenzenta, który podpisuje się jako Yahol. Nie mam pojęcia, po co ludzie piszą "recenzje" takie jak on. Coś mu tam dzwoni i dźwięczy, ale nie za bardzo wie, co i dlaczego. Mimo to wypowiada się w sposób jednoznaczny i kategoryczny o książce i jej autorze. Jego krótka "recenzja" to w zasadzie autoprezentacja. Yahol zdaje się mówić: "jestem sceptyczny wobec określonego spojrzenia na świat, z marszu przekreślam wszystko, co nie pasuje do mojego światopoglądu". Takie podejście jest niezwykle zubażające. Przecież nie ze wszystkim, co dany autor pisze (tutaj: Grof),musimy się zgadzać, żeby doświadczyć przyjemności podczas czytania. Jeśli wiedzie nas ciekawość poznawcza, możemy zostać zainspirowani na tysiąc i jeden sposobów, stykając się z książkami takimi, jak "Psychologia przyszłości". Dlaczego mamy z tego rezygnować? Dlaczego Ty miał(a)byś z tego rezygnować? Bo jakiś "orzeł internetowy" wypowiedział się negatywnie i dał trzy (!) gwiazdki? Stanislav Grof, jeden z ojców psychologii transpersonalnej, podąża swoją pionierską ścieżką badawczą od kilkudziesięciu lat. Jego "Psychologia przyszłości" to dobry start dla osób, które spotykają się z nim, jego intrygującymi ideami i badaniami po raz pierwszy. Jeśli jesteś jedną z nich, sięgnij po nią. Coś mi mówi, że się nie zawiedziesz.

Zacznę od oczywistości: książka nie dla wszystkich. A już na pewno nie dla osób, które ślizgają się po powierzchni liter, nie rozumiejąc, jakie się kryją za nimi znaczenia; piję do recenzenta, który podpisuje się jako Yahol. Nie mam pojęcia, po co ludzie piszą "recenzje" takie jak on. Coś mu tam dzwoni i dźwięczy, ale nie za bardzo wie, co i dlaczego. Mimo to wypowiada się...

To jedynie moja opinia o tej publikacji:
ale z głęboką niewiarą i sceptycyzmem podchodzę do tego rodzaju, jednak jednostronnych i "nawiedzonych" książek.
Autor zafiksował się na pewnym wąskim, jednostronnym podejściu do psychoterapii i za wszelką cenę usiłuje udowodnić swoje racje i efekty - trudno mi to nazwać, ale "badań".
Prawdę mówiąc, techniki szamańskie i wprowadzanie się w trans -y rożnymi technikami a metoda oddychania holotropowego to według mojej opinii, ułomnej jakże, -prawie to samo.
Umieszczam tę książkę miedzy szamanizmem, magią, czarami i zjawiskami para...

To jedynie moja opinia o tej publikacji:
ale z głęboką niewiarą i sceptycyzmem podchodzę do tego rodzaju, jednak jednostronnych i "nawiedzonych" książek.
Autor zafiksował się na pewnym wąskim, jednostronnym podejściu do psychoterapii i za wszelką cenę usiłuje udowodnić swoje racje i efekty - trudno mi to nazwać, ale "badań".
Prawdę mówiąc, techniki szamańskie i wprowadzanie...