Rodzina... tak piękne, a jednak i tak tragiczne. Niby razem, a jednak osobno. Cztery kobiety: matka i trzy córki oraz ich bagaże doświadczeń. Niby powinne być podobne, a jednak są tak bardo różne, pełne bolesnych doświadczeń, pretensji, zazdrości, niedomówień. Stając w obliczu tragedii, kobiety zostają zmuszone do ponownych przemyśleń i powrotu do tak bolesnej przeszłości, po to, by w końcu móc zbudować swoją przyszłość, pełną wspólnych i pięknych wspomnień. Ta historia jest dla bohaterek wielkim katharsis, jest oczyszczeniem i wyzwoleniem spod piętna przeszłości, z więzów demonów żalów i złości.
Ta historia jest jak okno na świat wspomnień. Uświadamia, że wspólnie przeżyte chwile dla jednych są wspaniałe, dla innych tragiczne. Każdy z nas jest inny, każdy różne postrzega te same fakty. Może być razem, a jednak osobno. A prawda, dla każdego jest czymś innym. Najważniejsze, by szczerze o tym rozmawiać, a nie zakopywać w dnie własnego serca, bo kiełkuje to drzewem pretensji i żalu.

Za możliwość przeczytania dziękuję autorce oraz dziewczynom z Czytam dla Przyjemności.

Rodzina... tak piękne, a jednak i tak tragiczne. Niby razem, a jednak osobno. Cztery kobiety: matka i trzy córki oraz ich bagaże doświadczeń. Niby powinne być podobne, a jednak są tak bardo różne, pełne bolesnych doświadczeń, pretensji, zazdrości, niedomówień. Stając w obliczu tragedii, kobiety zostają zmuszone do ponownych przemyśleń i powrotu do tak bolesnej przeszłości,...