Temat podjęty w książce jest bardzo ciekawy, ale to już wszystko jeśli chodzi o plusy.

Biorąc się za opisywanie tajemniczej sprawy tego typu widzę dwie opcje. Albo robimy reportaż z krwi i kości, albo powieść, której głównymi bohaterami będą członkowie zaginionej wyprawy. Coś na podobieństwo ''Terroru'' Simmonsa. To chyba jedyne sposoby, na które autor zaangażuje czytelników w historię.

Tutaj mamy niezwykle dziwny twór. Główna bohaterka, pisarka, łączy śmierć pewnych osób z dochodzeniem w sprawie osnutego tajemnicą wypadku turystów na górze Chołatczachl w Uralu. Chodzi oczywiście o grupę dowodzoną kilkadziesiąt lat wcześniej przez Igora Diatłowa.

Nie mówiąc już o tym, że nasza protagonistka jest jedną z najnudniejszych postaci książkowych jakie potrafię sobie przypomnieć to wątek ''kryminalny'' i jej ''przygody'' znajdują się całkowicie poza skalą. Rzecz jasna na minusie. Tam dosłownie nie ma ani jednej sceny, która przyprawiłaby mnie o głębszy oddech, a co dopiero o wyższe ciśnienie.
Dawno nic mnie tak nie zniechęciło do czytania, a jednak książkę ukończyłem, ponieważ nieprzerwanie miałem nadzieję na niespodziewany zwrot lub interesujący finał.
Nic z tych rzeczy. Bohaterka czyta notatki innych ludzi, robi wywiady oraz zbiera ''do kupy'' wszelkie zasłyszane teorie. Nie trzeba było pisać powieści, aby nam to przedstawić, chyba że autorka nie miała, aż tyle informacji i wolała polewać wodę. Na mnie nie zadziałało.

Nie chce mi się nawet tego bardziej analizować, bo książka sprawiła, że dużo lepsza lektura czytana równocześnie w pewnym sensie straciła swój smak. A może po prostu potrzebuję krótkiej przerwy od czytania.

Temat podjęty w książce jest bardzo ciekawy, ale to już wszystko jeśli chodzi o plusy.

Biorąc się za opisywanie tajemniczej sprawy tego typu widzę dwie opcje. Albo robimy reportaż z krwi i kości, albo powieść, której głównymi bohaterami będą członkowie zaginionej wyprawy. Coś na podobieństwo ''Terroru'' Simmonsa. To chyba jedyne sposoby, na które autor zaangażuje...