O ile sam głos w dyskusji o tym jak powinno być zorganizowane kapitalistyczne państwo doceniam, o tyle jakość tego przekazu w tej książce oceniam za miałkie. Autorka głosi poglądy o o pożądanej jak największej roli Państwa w gospodarce (ma do tego prawo) i robi to w sposób bardzo chaotyczny, jak dla mnie prostacki, szafując ogólnikami i do tego nie ukrywa swojej wrogości do sektora biotechnologicznego, venture capitals oraz do firmy Apple. O ile samo to zjawisko mnie nie bulwersuje, o tyle chciałbym by udokumentowała swoje przekonania cyframi. A tych w książce jest niezmiernie mało. Do znudzenia przewijają się w niej tezy (na co drugiej stronie), że Państwo kiedyś zainwestowało w jakieś badanie bądź firmę na wczesnym stadium rozwoju i w związku z tym ma prawo do większych korzyści w przyszłości. Ponadto autorka podkreśla, że gdyby nie ta interwencja Państwa to nie byłoby internetu, ekranów dotykowych czy innych zdobyczy ludzkości. Z chęcią poznałbym jaki był realny udział pieniędzy Państwa (czyli naszych podatków) w tych działaniach. Generalnie książka przedstawia apoteozę Państwa jako koniecznego i wyspecjalizowanego czynnika w rozwoju kraju i obywateli. Robi to jednak bardzo słabo i swoim przekazem trafi TYLKO do zwolenników interwencjonizmu i etatyzmu. A nie na tym powinna polegać chyba rola takiej publikacji. Mimo wszystko warto przeczytać te 300stron, choć cały przekaz spokojnie można zamknąć w 50-stronicowym eseju.

O ile sam głos w dyskusji o tym jak powinno być zorganizowane kapitalistyczne państwo doceniam, o tyle jakość tego przekazu w tej książce oceniam za miałkie. Autorka głosi poglądy o o pożądanej jak największej roli Państwa w gospodarce (ma do tego prawo) i robi to w sposób bardzo chaotyczny, jak dla mnie prostacki, szafując ogólnikami i do tego nie ukrywa swojej wrogości do...