"Miłość uskrzydla, ale także niszczy"

Książkę "Nic więcej" przeczytałam już jakiś czas temu, jednak doskonale pamiętam, jak duże wrażenie zrobił na mnie styl autora, który debiutował tą właśnie powieścią.

O książce "Postscriptum" najzwyczajniej w świecie zapomniałam. Otrzymałam ją od wydawnictwa zaraz po premierze, ale przez to, że odłożyłam ją na regał obok pierwszego tomu i nie zapisałam na swojej liście, przeczekała na nim kilka miesięcy. Na szczęście kilka dni temu robiłam porządki i tak oto, nie zwlekając, zabrałam się za czytanie.

Drugi tom historii Piotra to dokładny obraz tego, czego brakowało mi w pierwszej części, czyli powrotu do czasu, gdy Piotr postanawia wyjechać do Gdyni, i czas późniejszy, aż do momentu, który znałam już z zakończenia książki "Nic więcej" czyli spotkania z Agnieszką po latach.

Nie mogę powiedzieć, by "Postscriptum" było dynamiczną książką, bo nie sądzę też, by taki był jej zamysł. To historia obyczajowa, ukazująca nam trudną drogę bohaterów do własnego szczęścia. Wiele tego, z czym musieli się mierzyć, zależało w głównej mierze od nich samych, i choć nie wszystkie ich decyzje były dobre - każde z nich musiało popełnić własne błędy, bo choć każdy chciałby uczyć się na cudzych, rzadko zdarza się, by tak właśnie było.

Po skończeniu drugiego tomu nadal jestem pełna podziwu, jak dojrzały i dopracowany jest styl autora. Nie mam wątpliwości, że tu każda rzecz była potrzebna, a powroty choćby do czasów dzieciństwa oraz wydarzeń które miały duży wpływ na życie wtedy małego Piotrka, były po to, by dać mi pełen obraz tego, co sprawiło, że był takim, a nie innym mężczyzną.

Dla mnie obie książki autora z pewnością zasługują na to, by je poznać, bo emocje zawarte w tej życiowej historii może nie były niczym spektakularnym, jednak mnie jako czytelnikowi, który bardzo przeżywa rozterki innych ludzi, dostarczyły wielu wrażeń.

Podsumowując, uważam, że "Postscriptum" to bardzo dobrze napisana i pełna emocji, życiowa historia o poszukiwaniu szczęścia. Historia pełna wzlotów i upadków, zdarzeń oraz ludzi, którzy stając na naszej drodze, mieli duży wpływ na nasze życie.

Jeśli na rynku wydawniczym pojawi się kolejna książka autorka, z pewnością po nią sięgnę, bo czytanie tej było czystą przyjemnością.

Polecam.

"Miłość uskrzydla, ale także niszczy"

Książkę "Nic więcej" przeczytałam już jakiś czas temu, jednak doskonale pamiętam, jak duże wrażenie zrobił na mnie styl autora, który debiutował tą właśnie powieścią.

O książce "Postscriptum" najzwyczajniej w świecie zapomniałam. Otrzymałam ją od wydawnictwa zaraz po premierze, ale przez to, że odłożyłam ją na regał obok pierwszego...