'Muszę wam się przyznać...' Widuję tu sporo recenzji zaczynających się tym zwrotem. Że tak się niby sobie zwierzamy i od razu robi się intymnie i przyjacielsko jak na mitingu anonimowych książkoholików. Muszę się przyznać - komukolwiek, bo nie śmiem myśleć, że czytają to jacyś WY, raczej jakiś pojedynczy ON lub ONA - że nie wiem po co kupiłam tę książkę. Prawdopodobnie znowu skusiła mnie okładka. Subtelna dama w szarościach i te błyszczące paski w ulubionym, atramentowym kolorze. Mój boże, jestem taka prosta.
Tak czy inaczej, mogłam mieć nadzieję, że skoro autorka ma ambicje opowiedzieć o kobiecie nieprzeciętnej, to bardziej skupi się na wewnętrznym życiu swojej bohaterki, jej postrzeganiu świata, jak go w sobie przetwarza, co na nią wpływa, coś więcej o muzyce i samym procesie tworzenia. No ale nie. Za to mamy niemilknącą melodię pod tytułem: Schuman, Schuman, Schuman. Co zrobi Schuman, co pomyśli Schuman, w jakim nastroju jest Schuman. Się uparła na tego podcinacza skrzydeł Schumana jak głupia. Nie znoszę Schumana, jego muzyka działa mi na nerwy. Nieśmiała dziewczyna spod klosza i pierwszy facet, który się do niej dobrał. A swoją drogą jak mu się to udało, skoro ojciec tak ją pilnował, że listu nie mogła spokojnie napisać? Gdzie oni się bzyknęli? Chciałabym to wiedzieć.
Nie wiem za co ta książka zbiera 10. Ani to romans, ani powieść biograficzna. I nikt mi nie powie (no raczej, że nie) że nie zajeżdża leciutko nudą. Myślę, że Clara zasługuje na lepszą o sobie opowieść. Jak wiele kobiet z jej epoki, jak wiele kobiet w ogóle. Patriarchat skończy się wówczas, kiedy kobiety same tego zechcą i wezmą za tę decyzję odpowiedzialność. A tak to Schuman, Schuman Schuman. Schuman wszystko wie.
A książkę sobie zostawię. Dla okładki

'Muszę wam się przyznać...' Widuję tu sporo recenzji zaczynających się tym zwrotem. Że tak się niby sobie zwierzamy i od razu robi się intymnie i przyjacielsko jak na mitingu anonimowych książkoholików. Muszę się przyznać - komukolwiek, bo nie śmiem myśleć, że czytają to jacyś WY, raczej jakiś pojedynczy ON lub ONA - że nie wiem po co kupiłam tę książkę. Prawdopodobnie...