Gdy byłam młodsza, jakoś tak w podstawówce albo gimnazjum, zaczytywałam się w powieściach Karola Maya o Winnetou i Old Surehandzie. Z tamtych czasów pozostała we mnie ogromna sympatia do tego typu historii i do Indian, dlatego zdecydowałam się sięgnąć po klasykę, czyli Ostatniego Mohikanina Jamesa Fenimore Coopera.

Ameryka Północna, druga połowa XVIII wieku. Trwa właśnie wojna francusko-brytyjska o panowanie w Nowym Świecie. Po jednej, jak i drugiej stronie opowiadają się różne plemiona indiańskie, tocząc między sobą bratobójczą walkę. Również w Prowincji Nowy Jork toczą się zażarte walki, w wyniku których zostaje poddany Fort William Henry. Gdy broniący go amerykańscy osadnicy wraz z brytyjskimi żołnierzami opuszczają obwarowania, zostają zmasakrowani przez indiańskie plemię Huronów, sprzymierzone z Francuzami. W trakcie rzezi Magua jeden z wodzów porywa córki dowódcy Fortu, Korę i Alicję. Na pomoc im, wraz z brytyjskim kapitanem, wyrusza Sokole Oko oraz jego dwa przyjaciele Mohikanie: Chingachgook i jego syn, Unkas. Niestety, historia ma tragiczny koniec i żywy pozostanie ostatni Mohikanin...
Dalszy ciąg: https://wiewiorkawokularach.blogspot.com/2022/01/ostatni-mohikanin-james-fenimore-cooper.html

Gdy byłam młodsza, jakoś tak w podstawówce albo gimnazjum, zaczytywałam się w powieściach Karola Maya o Winnetou i Old Surehandzie. Z tamtych czasów pozostała we mnie ogromna sympatia do tego typu historii i do Indian, dlatego zdecydowałam się sięgnąć po klasykę, czyli Ostatniego Mohikanina Jamesa Fenimore Coopera.

Ameryka Północna, druga połowa XVIII wieku. Trwa właśnie...