Odprysk Całości - to książka, podczas czytania której większość stron musisz przeczytać po dwa razy, żeby zrozumieć co autor miał na myśli, ale kiedy dochodzisz do ostatniej strony, masz ogromną satysfakcję z przeczytania czegoś naprawdę dobrego.
Książka nie jest łatwa i nie jest dla każdego. Błyskotliwa, ironiczna, brutalna, przygnębiająca. Prezentuje perspektywy dwóch umysłów, które trafiły na skomplikowaną rzeczywistość, a jednocześnie zostały obarczone trochę większą wiedzą i świadomością. Mieszanka wybuchowa. Bo inna prawda jest taka, że czasami warto nie wiedzieć i nie bać się tego. Człowiek chyba lepiej wtedy śpi.
Mam wrażenie, że książka ukryła przede mną sporo tajemnic, których nie odgadłam podczas czytania, ale też uderzyła mnie kilkoma fragmentami, które zapamiętam na długo, a oto jeden z nich, obecny na ostatnich stronach - "Ludzie zawsze mówią 'dobrze jest być częścią czegoś większego niż ja sam', ale zawsze jesteś. Byłeś częścią wielkiej rzeczy. Całej ludzkości. To naprawdę ogromna rzecz. Nie możesz jednak tego dostrzec, więc wybierasz... Co? Organizację? Naród? Kulturę? Religię? To nie jest większe niż ty. To jest o wiele, wiele mniejsze!"

Odprysk Całości - to książka, podczas czytania której większość stron musisz przeczytać po dwa razy, żeby zrozumieć co autor miał na myśli, ale kiedy dochodzisz do ostatniej strony, masz ogromną satysfakcję z przeczytania czegoś naprawdę dobrego.
Książka nie jest łatwa i nie jest dla każdego. Błyskotliwa, ironiczna, brutalna, przygnębiająca. Prezentuje perspektywy dwóch...