Typowy romans, a dobra stylistyka autorki sprawia, że przyjemnie i szybko się czyta.
Pomysł niebanalny, aczkolwiek nie wyobrażam sobie, by taka sytuacja zdarzyła się w prawdziwym życiu. Książka jest na tyle krótka, by móc się nią cieszyć jedno, dobre popołudnie i na tyle długa, by coś się tam zdążyło zdarzyć. Główna bohaterka jest trochę zagubiona we własnych uczuciach, na szczęście pod wpływem dalszych wydarzeń zmienia się zdecydowanie na lepsze. To, co mogę jej zarzucić to głupotę w podejściu do byłego narzeczonego, oraz folgowanie swoim uczuciom tam, gdzie naprawdę nie powinna tego robić. Takich sytuacji w całej książce znajdziemy może ze dwie.
Nie przypadł mi do gustu wątek ojca głównego bohatera. Rozumiem powód, dla którego jest na syna zły, jednak jego zachowanie na samym początku było dla mnie ciężkie. Tak, jakby autorka chciała z jednej strony wpleść waśń między stronami, z drugiej nie chciała pojechać zbyt mocno po bandzie. Gdyby postawiła na większe zdecydowanie, mogłoby być ciekawiej.
Niemniej zakończenie mi się spodobało i więcej takich mogę czytać. Zwłaszcza, że w "Harlequinach" rzadko kiedy trafiam na epilogi, a gdy wreszcie się trafił wiem jedno: bardzo mi się podoba taki dodatek na końcu książki!

Typowy romans, a dobra stylistyka autorki sprawia, że przyjemnie i szybko się czyta.
Pomysł niebanalny, aczkolwiek nie wyobrażam sobie, by taka sytuacja zdarzyła się w prawdziwym życiu. Książka jest na tyle krótka, by móc się nią cieszyć jedno, dobre popołudnie i na tyle długa, by coś się tam zdążyło zdarzyć. Główna bohaterka jest trochę zagubiona we własnych uczuciach, na...