Książkę Jolanty Mausch pod tytułem „Motylek” czyta się bardzo szybko, nie jest to jednak powieść, która na długo zapada w pamięć. Jest to książka przyjemna, lekka, napisana poprawnie, z ciekawym, przyznaję, zakończeniem, jednak jest to bardziej książka do posiedzenia przy popołudniowej herbacie niż coś głębszego, co porusza.
Można ją nazwać ciekawym romansem, zbliżeniem dwóch różnych osób. Pewne sprawy są jednak przerysowane, jak na przykład alkoholizm Piotra. Alkoholizm to poważna, głęboka choroba psychiczna, z której nie wychodzi się tak łatwo. Moim zdaniem w tym temacie Autorka całkowicie minęła się z rzeczywistością. Bo co prawda są różne rodzaje alkoholizmu, ale zawsze wyjście z picia zajmuje długi czas i jest bardzo trudne.
„Motylek” podchodzi trochę pod piękną bajkę. Teoretycznie wszystko to może zdarzyć się w rzeczywistości, ale jest to zbyt idealne, zbyt piękne, dopieszczone do ostatniego elementu i... przewidywalne. Jedynie zakończenie jest satysfakcjonujące i bardzo mi się podobało. Takie zwroty akcji są bardzo dobrze, gdy czyta się książkę tego typu.
Na pewno spodoba się niepoprawnym romantyczkom i kobietom, które wierzą w miłość.

Książkę Jolanty Mausch pod tytułem „Motylek” czyta się bardzo szybko, nie jest to jednak powieść, która na długo zapada w pamięć. Jest to książka przyjemna, lekka, napisana poprawnie, z ciekawym, przyznaję, zakończeniem, jednak jest to bardziej książka do posiedzenia przy popołudniowej herbacie niż coś głębszego, co porusza.
Można ją nazwać ciekawym romansem, zbliżeniem...