Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z twórczością Patrycji Flejszer miałam okazję zapoznać się w trakcie lektury książki "Szlak niepewności", którą jakiś czas temu uznałam za bardzo udany debiut. Z wielkim zainteresowaniem sięgnęłam po jej kolejną pozycję o przykuwającym uwagę tytule "Maska pozornego szczęścia", w której autorka po raz kolejny skupiła się problemach współczesnych nastolatków. Odkąd matka Daniela Cook’a popełniła samobójstwo chłopak mieszka pod jednym dachem z uzależnionym od alkoholu i agresywnym ojcem. Trudna sytuacja życiowa popycha nastolatka w świat przygodnego seksu i środków odurzających. Jednak w środowisku szkolnym, za sprawą pewnej mijającej się z prawdą plotki, chłopak uważany jest za pochodzącego z dobrego domu nastolatka. Podobne zmartwienia nie są również obce przyjacielowi Daniela, Conradowi. Szkolny zakład pomiędzy Danielem i jego koleżanką z klasy, Harley, udowadnia, że nie tylko Daniel przyjmuje na co dzień maskę pozornego szczęścia. Na pochwałę zasługuje to, że Patrycja Flejszer nie boi się poruszać tematów powszechnie uważanych za tabu. Pisze o przemocy fizycznej i seksualnej, o chorobie alkoholowej, anoreksji i bulimii, o przygodnym seksie nastolatków i ich problemach z narkotykami. Każda z przedstawionych w powieści postaci uwikłana jest w nietypową sytuację życiową (czasem zbyt skomplikowaną, by mogła dotyczyć jednej osoby),którą pragnie zachować w tajemnicy przed żądnymi sensacji rówieśnikami, obawiając się drwin i odrzucenia. W następujących po sobie rozdziałach autorka udowadnia, jak wielkie znaczenie dla młodego człowieka ma wsparcie ze strony bliskich. Kilka miłych i pokrzepiających słów w trudnej sytuacji potrafią być nieocenione. Zaproponowany przez autorkę pomysł na fabułę przypadł mi do gustu. Inaczej było z jego realizacją. Od samego początku męczył mnie styl i język powieści. Imiona bohaterów autorka zastępowała ich synonimami, np.: blondynka, brunetka, niebieskooki itp. Zazwyczaj nie ma w tym nic złego jednak w przypadku tego utworu podobnych określeń było na tyle dużo, że po pewnym czasie doprowadzały mnie do sporej irytacji. Negatywnie na odbiór powieści wpłynęły tez pojawiające się w tekście literówki. Jak wspomniałam wyżej, autorka doświadczyła swoich bohaterów tak wieloma problemami, że momentami wydawały się one wręcz nierealne. Liczyłam też na rozwinięcie i głębszą analizę poruszonych w powieści zagadnień i sytuacji, których niestety nie uzyskałam. Mając w pamięci poprzednią książkę autorki z wielkim żalem muszę przyznać, że nie mogę polecić tego tytułu. Choć autorka poruszyła istotną tematykę, sposób w jaki tego dokonała może nie zadowolić, a wręcz zniechęcić wielu czytelników. Sama liczyłam na kolejną równie emocjonującą jak "Szlak niepewności" powieść. Niestety tym razem doznałam sporego zawodu. Nie oznacza to jednak, że nie dam autorce kolejnej szansy przy kolejnej powieści, jeśli taka zostanie wydana. http://pozeracz-slow.blogspot.com/2015/02/maska-pozornego-szczescia-patrycja.html