Jestem jednym z tych dzieci, które do sanatorium (ówczesny GORD) w Rabce jeździły przez wiele lat co roku w latach 90'. Zacząłem w wieku 5 lat i prawie do końca podstawówki spędzałem tam miesiąc wakacji. Trochę zabrakło mi tego etapu. Mam wrażenie, że jednak kwerenda bardziej współczesnych gości sanatorium nie była tak dobra, jak źródeł historycznych. Ta z kolei niestety wymagałaby moim skromnym zdaniem odrobiny skrótu, bo niektóre pomniejsze w sumie wątki biograficzne i jednostkowe są nieco zbyt rozciągnięte. Jakby autorka zebrała zbyt wiele materiału i szkoda jej go było porzucić. Niepotrzebnie też w pierwszej części odbywają się skoki czasowe. Ale pomimo tych zarzutów i tego, że mój obraz Rabki z czasów jeżdżenia do sanatorium jest diametralnie inny niż traumy rozmówców (głównie z lat wcześniejszych) oraz że w sumie niewiele napisano o współczesnym stanie (np jak zmiana przepisów dotyczących leczenia uzdrowiskowego dzieci i zmiana mentalności wpłynęła na kryzys sanatorium, do którego setki dzieci przyjeżdżały jeszcze pod koniec lat 90') książka jest bardzo dobra i naprawdę ją pochłonąłem.

Jestem jednym z tych dzieci, które do sanatorium (ówczesny GORD) w Rabce jeździły przez wiele lat co roku w latach 90'. Zacząłem w wieku 5 lat i prawie do końca podstawówki spędzałem tam miesiąc wakacji. Trochę zabrakło mi tego etapu. Mam wrażenie, że jednak kwerenda bardziej współczesnych gości sanatorium nie była tak dobra, jak źródeł historycznych. Ta z kolei niestety...