Autorka przedstawia różne koncepcje czasu, które pojawiają się w filozofii i literaturze, od starożytności do współczesności. Pokazuje, jak czas jest nie tylko wymiarem fizycznym, ale także metafizycznym, kulturowym i egzystencjalnym. Książka zawiera wiele odniesień do dzieł znanych myślicieli i pisarzy, takich jak Augustyn, Nietzsche, Bergson, Husserl, Proust, Wilde, Heidegger czy Sartre. Autorka analizuje ich teorie dotyczące rozumienia czasu, jego struktury, przemijania, pamięci i twórczości. Literatura nie jest tu traktowana jedynie jako ilustracja pewnych tez filozoficznych, lecz jako samodzielny sposób wyrażania i badania idei czasu.

Książka jest napisana w jasnym i przystępnym języku, choć wymaga pewnej wiedzy i zainteresowania tematem. Autorka stara się ukazać różnorodność i bogactwo perspektyw na czas.

Jest to wartościowa i pouczająca pozycja, która skłania do refleksji nad sensem czasu i życia. Książka może być jednak nieco trudna dla osób niezaznajomionych z podstawowymi pojęciami filozoficznymi i literackimi. Polecam tę książkę osobom, które chcą pogłębić swoją wiedzę i zrozumienie czasu jako zjawiska wielowymiarowego i tajemniczego.

Autorka przedstawia różne koncepcje czasu, które pojawiają się w filozofii i literaturze, od starożytności do współczesności. Pokazuje, jak czas jest nie tylko wymiarem fizycznym, ale także metafizycznym, kulturowym i egzystencjalnym. Książka zawiera wiele odniesień do dzieł znanych myślicieli i pisarzy, takich jak Augustyn, Nietzsche, Bergson, Husserl, Proust, Wilde,...