Dla mnie to opowieść o marzeniach o miłości i o tym że niektórzym nie udaje się dorasnąć. Czytajac o miłości bohaterów miała wrażenie że śledze losy osob którym niegdy nie udaje sie przekroczyć pewnego progu i dojrzeć. Nie potrafią poradzic sobie z darem miłości i ja niszczą. Są jak ktoś kto otrzymawszy piękną róże zaczyna jej obrywac płatki. Nadal majac płatki i łodyżke, nie mają już pięknego kwiatu. To dosyć przygnębiające że postacie nie potrafia sie zmienić i nie pozwalają sobie na zmiane. Ciągle tkwią w tym samym miejscu. Przez to opowieść nie ma punktu kulminacyjnego i czytelnik pozostaje z pewnym niedosytem. Często miałam wrażenie że postacie chodzą po własnych śladach, nie mogąc się na nic zdecydować. Nie każdemu czytelnikowi sie to spodoba. Ale jako studium niedojrzalosci i stracony szans ta opowiesc jest świetna. Najbardziej w tej historii spodobał mi sie początek opowiesci który miesza magie i sporą dawką czarnego humoru oraz nieświadomego okrucieństwa.

Dla mnie to opowieść o marzeniach o miłości i o tym że niektórzym nie udaje się dorasnąć. Czytajac o miłości bohaterów miała wrażenie że śledze losy osob którym niegdy nie udaje sie przekroczyć pewnego progu i dojrzeć. Nie potrafią poradzic sobie z darem miłości i ja niszczą. Są jak ktoś kto otrzymawszy piękną róże zaczyna jej obrywac płatki. Nadal majac płatki i łodyżke,...