„Patrzę na stację, na której Anaid rzuciła się na tory. To jakieś sto metrów od jej domu. Akurat przejeżdża pociąg pośpieszny.

Jest połowa czerwca 2015 roku, trzy miesiące po samobójstwie Anaid. Artykuł o Krystianie powinienem skończyć za dwa dni.

- Możesz przesunąć deadline? Będę potrzebował więcej czasu. Coś jest nie tak z tą sprawą”.

Dobry reportaż powinien poruszyć czytelnika. Powinien wybić go z tak zwanej „strefy komfortu”. Uświadomić mu, że coś jest nie tak. Dobry reportaż porusza ważki społecznie temat. Czyni to nie dla taniej sensacji, ale w poczuciu tego, że akurat ta sprawa zasługuje na uwagę i nagłośnienie. Wreszcie dobry reportaż sprawia, że nieco inaczej patrzymy na rzeczywistość, która nas otacza.
Wszystkie te cechy spełnia książka Mikołaja Podolskiego pod tytułem „Łowca nastolatek.

Prawdziwa historia Krystka i Zatoki Sztuki”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa W.A.B. Jej autor od 2016 roku pracuje dla Onetu. Jest znanym dziennikarzem, dwukrotnie nominowanym do nagrody Grand Press.

Jego najnowsza książka dotyczy głośnej sprawy „Krystka” i Zatoki Sztuki. Podolski mozolnie prowadził dziennikarskie śledztwo, którego efektem jest właśnie książka. Książka naprawdę wstrząsająca i bulwersująca.

W tej historii wszystko zaczęło się od samobójstwa Anaid. Dziennikarz miał napisać tekst o tym zdarzeniu. Jednak szybko okazało się, że ta śmierć to wierzchołek prawdziwej góry lodowej. Okazało się bowiem, że dziewczyna znała Krystiana W. i była z nim z Zatoce Sztuki w Sopocie. Mężczyzna kupował jej prezenty i namawiał do podjęcia u niego pracy. Matka nastolatki, chcąc poznać prawdę opublikowała wpis na Facebooku. Szybko zgłosiło się do niej mnóstwo kobiet, „które w jakiś sposób skrzywdził”.

Mikołaj Podolski chciał dowiedzieć się, kim tak naprawdę jest tajemniczy Krystian z Wejherowa? Jak to się stało, że kontroluje najważniejsze nocne kluby w Sopocie? Dlaczego – pomimo tylu poszlak i dowodów – długo nie można mu było postawić żadnych poważnych zarzutów?

Podczas lektury tej książki naprawdę miałem dreszcze. Ta historia jest bowiem naprawdę tragiczna. Młode dziewczyny, głównie z biednych domów, z problemami rodzinnymi, były „wyłapywane” przez Krystka. Kupując im prezenty i zastraszając, zmuszał je do współżycia i pracy w swoich klubach. Prawdopodobnie wykorzystał kilkadziesiąt dziewczyn. Niektóre z nich nie miały ukończone nawet piętnastu lat.

Biorąc do ręki „Łowcę nastolatek”, nie spodziewałem się takiej książki. Na jej kartach pojawiają się tak znane postacie, jak chociażby Iwona Wieczorek, Jarosław Bieniuk, Blanka Lipińska. Autor dowodzi, że wszystkie one miały coś wspólnego z Krystkiem. Mężczyzna – oficjalnie na rencie – był prawdziwym królem imprezowego Trójmiasta.

Niechlubnym bohaterem tego reportażu jest także Sopot. Słynny Krzywy Domek, w którym organizowano „striptizy, pokazy mody i tym podobne”. Oczywiście wszystko nadzorował Krystian.
Książka jest także oskarżeniem polskiego wymiaru sprawiedliwości. Autor wielokrotnie pokazuje absurdy panujące w polskich sądach. Niestety, wielu sędziów sprawiedliwość rozumie zupełnie inaczej, niż ogół społeczeństwa.

Uważny czytelnik zwróci również uwagę na niezbyt pochlebne opinie Mikołaja Podolskiego o pracy Piotra Głuchowskiego i Bożeny Aksamit, autorów głośnego reportażu o księdzu prałacie Henryku Jankowskim.

„Łowca nastolatek. Prawdziwa historia Krystka i Zatoki Sztuki” to wstrząsający reportaż o mężczyźnie, który zbudował prawdziwe imperium. Nocne kluby, w których pracowały nieletnie dziewczyny, narkotyki, gwałty, orgie – tym właśnie zajmował się Krystek.
Czy polskim organom ścigania udało się w końcu go dopaść? Czy sądy stanęły wreszcie na wysokości zadania?

Czytając tę książkę trudno uwierzyć, że takie rzeczy dzieją się w XXI wieku w Polsce. Jestem pewien, że po tym reportażu przybędzie zwolenników reformy sądownictwa w naszym kraju. Kim bowiem jesteśmy, jeśli nie potrafimy uchronić dzieci przed Krystkami?

Wojciech Sobański