Po lekturze Iłły Joanny Kuciel-Frydryszak sięgnęłam po listy poetki do siostry.Relacja sióstr mnie zaintrygowała, trudna od czasu wczesnego dzieciństwa, jednak całe życie starannie pielęgnowana i podtrzymywana.
Postać Barbary Czerwijowskiej pozostaje nadal tajemnicza i ukryta, brak jej listów, tom zawiera tylko korespondencję Kazimiery.
Listy są rewelacyjnie opracowane, opatrzone rzetelnym wstępem i niesamowicie bogatymi przypisami. Właściwie same przypisy już są pasjonującą lekturą. Całość jest niezwykłym świadectwem codziennego życia poetki od czasu pobytu w Rumunii, powrotu do kraju w roku 1947,wreszczie osiedlenia i życia w Poznaniu. Życia trudnego, samotnego, wśród wielu niedogodności, głownie natury materialnej:sublokatorskie mieszkanie, braki na rynku, zdobycie środków utrzymania. Iłła jest niesamowicie wolna wewnętrznie, jest ponad to: żywi się bardzo prosto, chłodne zimowe dni spędza w bibliotece, reperuje odzież. Pisze do siostry : "moją specjalnością jest obywanie się bez". Troszczy się o Barbarę i jej córki, wspiera materialnie, chociaż unika bezpośrednich kontaktów. Zresztą relacje ze znajomymi i przyjaciółmi też ogranicza raczej do korespondencji; bardzo ceni swoją samotność i niezależność. Plejada nazwisk pojawiających się w listach zapiera dech, miejsca wspominane również... Poczytajcie, naprawdę warto, również jako antidotum na nasze czasy naznaczone kompulsywnym konsumpcjonizmem, duchową i intelektualną pustką...

Po lekturze Iłły Joanny Kuciel-Frydryszak sięgnęłam po listy poetki do siostry.Relacja sióstr mnie zaintrygowała, trudna od czasu wczesnego dzieciństwa, jednak całe życie starannie pielęgnowana i podtrzymywana.
Postać Barbary Czerwijowskiej pozostaje nadal tajemnicza i ukryta, brak jej listów, tom zawiera tylko korespondencję Kazimiery.
Listy są rewelacyjnie opracowane,...