Książka jest po prostu słaba. Czytałam ją niczym wywody nastolatki, która mówi innym jak żyć. (Tak, wiem, że autorka pisząc ją była nastolatką... Widać to.)

Nie podoba mi się protekcjonalny i nieomylny ton nastoletniej autorki, która pozjadala wszystkie rozumy, odpowiadający na pytania typu czym jest religia, albo czym jest coaching. Bardzo mnie to drażni tym bardziej, że autorka była wtedy bardzo młoda osobą, która zbyt wiele nie przeżyła, nie miała zbyt wielu doświadczeń życiowych/ naukowych, a jest PEWNA że ma rację. Nie "uspokoiły" mnie słowa na zakończenie by nie traktować książki jako wyrocznię - nie wiem jak można wpaść na taki pomysł, że będzie ona tak odbierana. Chyba tylko nastoletnia głowa o dużym ego takie coś wymyśli.

Nie próbowałam eksperymentu z ryżem (na mc w szafce schować słoiki ryżu i mówić do jednego Kocham Cię, a do drugiego Nienawidzę Cię). Dla mnie to za dużo jednak.

Oprócz powyższego, książka obfituje w proste rady typu: działaj, rozwijaj się, zmień myślenie na zdrowsze i bardziej budujące, redukuj ilość obejrzanego TV. - Wszystko to jest okraszone nastoletnim językiem i prostotą przekazu. Jeśli komuś ma to pomóc to być może nastolatkom. Myślę że dorosła, dojrzała osoba, która się rozwija i nie jest negatywnym toksykiem nie wyniesie z tej książki zbyt wiele oprócz kilku pozytywnych cytatów.

"Książkę" tę można streścić tak naprawdę w kilku zdaniach, a wiedza z niej zawarta jest na psycho blogach i dostępna od ręki w o wiele przyjemniejszym w mojej ocenie odbiorze.

Książka jest po prostu słaba. Czytałam ją niczym wywody nastolatki, która mówi innym jak żyć. (Tak, wiem, że autorka pisząc ją była nastolatką... Widać to.)

Nie podoba mi się protekcjonalny i nieomylny ton nastoletniej autorki, która pozjadala wszystkie rozumy, odpowiadający na pytania typu czym jest religia, albo czym jest coaching. Bardzo mnie to drażni tym bardziej, że...