Bardzo słaba książka.
Na początku daje nadzieję na coś dobrego, niemniej już na etapie Izraela bez żadnej pisemnej zgody siłą wrzucono nas w odmęty kuriozum. Absurd gonił absurd. A potem było już tylko gorzej i ostatnie dwie strony książki to wisienka na torcie całego tego koszmaru. Ale po kolei.
Najbardziej irytował mnie główny bohater. Och, klękajcie narody! No bóg, nie człowiek. Nieomylny geniusz i strateg. Spotkanko z ugodowym prezydentem USA? Proszę bardzo. Potulna premierka UK na żądanie? A jakże! Z kolei młody chłopak (niby) z Aspergerem jest ukazany jako osoba z kompletnym, całkowitym autyzmem (swoją drogą zakończenie jego wątku #kamień też dołączam do totalnych głupot tej książki). Po akcji, która wydarzyła się w Izraelu, nie chciało mi się czytać tej książki dalej, ale uznałem, że zmęczę, żeby móc się tu wyżyć. W sumie żałuję, bo koniec mnie kompletnie rozwalił. Takiego zła się nie spodziewałem. Autor jakby chciał stworzyć Lisbeth Salander i Mikaela Blomkvista ze świata wywiadu, ale umówmy się - za wysokie progi, za wysokie.
Potencjał był. Wątek z rosyjskim okrętem był naprawdę interesujący, ale właściwie bez żadnych konsekwencji. Myślałem, że książka poprowadzi nas w to dalej, ale niestety - ucina. Zresztą tu tak jest wszędzie - pojawia się wątek z d. i ucina równie szybko, jak zaczyna. Na przykład kończy się Izrael-kreska-Korea. I tak naprawdę schemat jest JEDEN i powtarza się go do granic obłędu: pomysł boga -> (JAKIEŚ bo bez żadnych szczegółów) klikanie autystyka -> zhakowanie systemu -> coś się rozwala -> wkurzony Kreml. Nuda, nuda, nuda.
Aczkolwiek przyznaję, że raz się ożywiłem. Hitem nad hitami jest jakiś tam Szkot, co w środku lasu widzi odciętą ułamaną gałązkę i już wie, że w lesie kryje się snajper. Tu się roześmiałem w głos!
Z brakiem konsekwencji napisana jest ekspozycja wątków. I tak - premierka UK na początku książki jest inteligentną i nawet zgryźliwą postacią, ale później robi się z niej niedorozwiniętą, której nasz główny bóg najjaśniejszy as wywiadu musi tłumaczyć, że Koree to są dwie. A przy rozjaśnieniu kwestii Rosji wyręczył się narratorem na wiele wiele (wiele) stron (co też burzy proporcje).
Zmarnowany czas - nie polecam.

Bardzo słaba książka.
Na początku daje nadzieję na coś dobrego, niemniej już na etapie Izraela bez żadnej pisemnej zgody siłą wrzucono nas w odmęty kuriozum. Absurd gonił absurd. A potem było już tylko gorzej i ostatnie dwie strony książki to wisienka na torcie całego tego koszmaru. Ale po kolei.
Najbardziej irytował mnie główny bohater. Och, klękajcie narody! No bóg, nie...