Już od pierwszych stron wiedziałam, że ta książka mi się spodoba.
Właściwie nawet samej trudno mi zrozumieć dlaczego tak przylgnęłam do tej książki. Od razu poczułam jakieś porozumienie z pisarką, jakby napisała tę historię specjalnie dla mnie.
Kiedyś tak samo poruszyła mnie Joanna Trollope (ciekawym wydaje się fakt, że obie książki wydała "Książnica"). Teraz Stephanie Gertler.
Niby prosta historia, jakich są setki. Któż z nas nie przeżył pierwszej miłości, a dla ilu z nas zakończyła się ona małżeństwem? Zapewne dla niewielu.
Rozdziela nas życie, okoliczności, przeprowadzki, nowe szkoły, nowe znajomości i zauroczenia.
Refleksja nad młodzieńczym uczuciem, które wydaje się ideałem, a obecnym życiem, w którym małżeństwo zaczyna się ograniczać do troski o byt, wychowanie dzieci, zaczyna brakować bliskości, czułości, rozmów.
Właściwie smutna i gorzka opowieść o niespełnionym uczuciu.
Opowieść o trudnym wyborze, który może nie jest najlepszy, ale ma ranić jak najmniej ofiar.
Recenzje powinny być pozbawione emocji, ale w tym wypadku trudno mi je oddzielić. To takie zauroczenie od pierwszego wejrzenia.
Szkoda tylko, że nie ma więcej książek tej pisarki.

Już od pierwszych stron wiedziałam, że ta książka mi się spodoba.
Właściwie nawet samej trudno mi zrozumieć dlaczego tak przylgnęłam do tej książki. Od razu poczułam jakieś porozumienie z pisarką, jakby napisała tę historię specjalnie dla mnie.
Kiedyś tak samo poruszyła mnie Joanna Trollope (ciekawym wydaje się fakt, że obie książki wydała "Książnica"). Teraz Stephanie...