Trudno byłoby oceniać tą książkę pod kątem jej walorów literackich - bo i język nie do końca przyjemny do przyswojenia, i akcja niezbyt wartka, nie wspominając już nawet o tym, że czytelnik do końca nie wie kto jest kim. Ta pozycja to coś więcej, niż tylko ciekawy pomysł na opowieść, łatwa i przyjemna lektura o wydarzeniach które nigdy nie miały miejsca w rzeczywistości. "Do nowego anioła" to wyznania mężczyzny, który wie, że nigdy już nie będzie mu dane powrócić do normalności, człowieka, który traci swoją żonę i musi samemu stawić czoła przyszłości: zadbać o samego siebie i przyszłość swoich córek.

Jeśli chodzi o ramy czasowe, w których toczy się czas tej opowieści jest to kilkanaście dni z przełomu grudnia i stycznia. Dla większości z nas - okres radosnego oczekiwania na Święta Bożego Narodzenia, a następnie hucznej zabawy Sylwestrowej. Czas prezentów, choinki, radosnego podniecenia i oczekiwania na przyjście Chrystusa. A tu, w szpitalnej sali rozgrywa się jeden z największych życiowych dramatów. Dzieci tracą matkę, a mężczyzna - kobietę swojego życia. Książka jest w zasadzie jednym długim listem, skierowanym do zmarłej; Arno pragnie porozumieć się ze swoją drugą połową i w jakiś sposób przekazać jej, że może odejść spokojnie, bo on sobie, tu na ziemi poradzi.

Przeczytać warto. Wzrusza, pozostaje w pamięci, dotyka do żywego. Nie ma tu ukrytych kwestii, autor mówi o śmierci i odchodzeniu w sposób tak jasny i przystępny jak tylko jest to możliwe. Polecam, bo skłania do refleksji, bo pokazuje jak kruche może być ludzkie życie, i jak często wystarczy drobna chwila nieuwagi aby zmienić los każdego z nas.

Trudno byłoby oceniać tą książkę pod kątem jej walorów literackich - bo i język nie do końca przyjemny do przyswojenia, i akcja niezbyt wartka, nie wspominając już nawet o tym, że czytelnik do końca nie wie kto jest kim. Ta pozycja to coś więcej, niż tylko ciekawy pomysł na opowieść, łatwa i przyjemna lektura o wydarzeniach które nigdy nie miały miejsca w rzeczywistości....