Świetny drugi i przy okazji ostatni tom. A koniec zaskakujący , ale o tym później. Na początku przewodniczący wścieka się na bohatera i każę mu się odwalić od Sakury i w końcu go uderza i wtedy zjawia się Sakura. Jednak olewa przewodniczącego i nachyla się nad bohaterem , a gdy przewodniczący mówi , że zrobił to by bohater przestał jej zawracać głowę to dziewczyna jest wściekła i mówi mu , że jest żałosny i , że ma nigdy nie dotykać ludzi z jej otoczenia. i , że go nienawidzi. A następnie razem z bohaterem wraca do swojego domu i daję mu rzeczy brata do przebrania , a potem się godzą i dziewczyna mówi , że przewodniczący to jej były i mówi , że Ona i bohater spotkali się z własnej woli. I na pożegnanie pożycza mu książkę i mówi , że może oddać nawet za rok , a On na nią patrzy i nic nie mówi. Później bohater jest w klasie. Jednak Sakura nie przychodzi do szkoły i okazuję się , że jest w szpitalu. I wysyła chłopakowi smsa i On przychodzi do szpitala i widzi jak dziewczyna tańczy, a gdy ona go spostrzega zawstydzona chowa się pod kołdrę i rozmawiają , a następnie się uczą i potem Sakura pokazuję mu magiczna sztuczkę i przychodzi Kyouko , a gdy bohater wychodzi Sakura wspomina o ubraniach brata i ten szybko jej oddaję i wychodzi , a Kyouko rzuca mu wściekłe spojrzenia:D Następnie bohater znów jest u Sakury i rozmawiają o plotkach na swój temat , a potem chłopak pyta ją co o nim myśli. Jednak ona nie chcę powiedzieć i po chwili chłopak zaczyna się śmiać i dziewczyna również się uśmiecha i mówi , że jest świetną osobą i inni też powinni to wiedzieć. Następnie chłopak jest w księgarni i spotyka Kyouko , a ta go pyta co myśli o Sakurze i chłopak odpowiada , że nie wie i dziewczyna go ostrzega , że jeśli ją skrzywdzi to go zabiję. A potem chłopak myśli co tak naprawdę myśli o Sakurze. Następnie znów ją odwiedza i dziewczyna jest bardzo szczęśliwa i chcę uciec z nim ze szpitala. Jednak on się nie zgadza i wychodzą tylko z pokoju oraz rozmawiają o kwiatach wiśni. Następnego dnia znów przychodzi , ale Sakura jest jakaś pochmurna i prosi go by zagrali jedną rundę w prawda czy wyzwanie , bo chcę go o coś zapytać. Jednak przegrywa i to chłopak może zadać pytanie. I pyta ją co według niej znaczy żyć i dziewczyna odpowiada , że dla niej żyć oznacza nawiązać z kimś więź. Trzymać za rękę. Przytulać , rozmawiać itp. I do chłopaka dociera , że dużo się może od niej nauczyć i dziękuję jej , a ona się zawstydza. I chłopak po chwili wychodzi i dziewczyna jest rozczarowana , a na pożegnanie nagle go przytula i mówi , że tym razem to nie żart. I nagle przychodzi Kyouko i widząc to jest wściekła , a bohater ucieka , a Sakura trzyma przyjaciółkę:D A później w domu chłopak dostaję wiadomość od Sakury i dziewczyna mówi , że jej pobyt w szpitalu się przedłuży. Następnego dnia znów ją odwiedza i dziewczyna mówi , że chciałaby jeszcze pojechać na wycieczkę , a on nagle jest przerażony i pyta czemu mówi tak jakby już miała nie pojechać i pyta jej czy umrze, a ona jest zdziwiona i mówi , że umrze. Jednak chłopak krzyczy , że przecież nie teraz. I , że to nie jest jeszcze jej czas i , że martwi się o nią. A dziewczyna po chwili się uśmiecha i mówi , że cieszy się , że się o nią martwi i pyta go czy nie chcę jej śmierci , a on odpowiada , że nie i Sakura znów się cieszy. A potem mówi , że podczas gry chciała go prosić by bardziej się zaprzyjaźnili. I znów pyta czy nie chcę jej śmierci i chłopak potwierdza i dziewczyna obiecuję , że jak będzie miała umrzeć to mu powie i po chwili się przytulają. A potem rozmawiają o tym gdzie pójdą jak wyjdzie ze szpitala. I chłopak proponuję kawiarnie i Sakura jest zadowolona. Później mija czas i nadchodzi dzień spotkania i chłopak życzy ojcu powodzenia w pracy , a ten zaskoczony klepie go po głowie , a podczas śniadania mama sugeruję , że bohater poznał dziewczynę , a on jest w szoku. Następnie idzie na spotkanie z Sakurą , ale jej nie ma. Więc czekając czyta książkę i nagle dociera do niego , że obserwuję ludzi i także dociera do niego , że zmienił się dzięki Sakurze. Nagle Sakura do niego pisze i mówi , że trochę się spóźni i wymieniają wiadomości i chłopak się ciągle uśmiecha i dociera do niego , że chcę się stać taki jak Ona , ale nie wie jak jej to powiedzieć. Jednak wpada na pomysł i piszę jej , że chcę zjeść jej trzustkę. I z niecierpliwością czeka na odpowiedź , ale ta nie przychodzi i chłopak się niepokoi. Sakura również się nie zjawia. Ani nie odbiera telefonu i bohater po jakimś czasie idzie do domu ciągle czując niepokój. Potem je kolacje z rodzicami i nagle słyszy w wiadomościach , że pewna nastolatka została zaatakowana przez nożownika i zmarła w szpitalu. A tą dziewczyną była Sakura. A sprawca został złapany. Chłopak jest w szoku i przez 10 dni ciągle czyta książki i myśli o tym , że już nigdy niczego się od niej nie dowie , bo dziewczyna umarła. I dociera do niego , że musi przeczytać jej pamiętnik dzięki któremu się poznali. I idzie do jej domu , a tam poznaję jej mamę i ta mówi , że Sakura ucieszy się , że przyszedł , a on się zastanawia jak niby ma się ucieszyć. Potem zapala znicza przy jej zdjęciu i modli się i prosi jej mamę o pamiętnik , a ona gdy dowiaduję się , że wiedział o jej chorobie jest w szoku i szybko wychodzi i wraca z pamiętnikiem i mówi , że Sakura zostawiła go specjalnie dla niego i mamy pokazaną przeszłość jak Sakura mówi mamie , że bohater na pewno nie przyjdzie na pogrzeb , ale przyjdzie po pamiętnik. Potem bohater czyta i dowiaduję się , że chciała się z nim zaprzyjaźnić i , że cieszyła się , że się o nią martwi. No i , że kłamała , że wszystko jest w porządku. I okazuję się , że chciała by bohater i Kyouko się zaprzyjaźnili. A na koniec piszę , że wychodzi ze szpitala i przez resztę czasu będzie się bawić. I , gdy bohater myśli , że to koniec mama Sakury mówi , że jest coś dalej i okazuję się , że to testament i Sakura napisała tam , że dziękuję swojej rodzinie i kocha ich i przeprasza , że nie powiedziała innym o swojej chorobie , a na końcu zwraca się do bohatera i mówi , że może zrobić z jej pamiętnikiem co chcę i , że od dawna się nim interesowała i wspomina o plotkach na ich temat mówiąc , że pewnie w końcu podczas wygłupów by się pocałowali , ale jej by to nie przeszkadzało dopóki nie zostali by parą. I , że wielokrotnie myślała o tym , że się w nim zakochała , ale nie miała zamiaru zostać jego dziewczyną , bo nie mieli czasu i wspomina , że wtedy w prawdzie czy wyzwanie chciała poruszyć temat tego , że nigdy nie nazwał jej po imieniu i myślała , że ją nienawidzi , ale zrozumiała , że to nie tak. I wie , że chodziło o to , że bohater bał się , że Sakura stanie się dla niego kimś i pisze , że jeśli zgadła to ma postawić na jej grobie wino śliwkowe i piszę też , że zawsze go podziwiała i gdy powiedział , że się o nią martwił płakała i była szczęśliwa i , że przed śmiercią chciała stać się taka jak on czyli zjeść jego trzustkę. I po przeczytaniu chłopak pyta się mamy dziewczyny czy może spojrzeć na telefon dziewczyny i ona się zgadza i chłopak widzi , że Sakura przeczytała jego wiadomość o trzustce i pyta się kobiety czy może już płakać , a gdy kobieta kiwa głową bohater zalewa się łzami i myśli o , że dzięki Sakurze żył. Potem idzie do domu i przy pożegnaniu z jej mamą kobieta zaprasza go na obiad by poznał jej męża i syna i pyta jak się nazywa , a chłopak odpowiada , że Haruki. I wracając myśli o tym co ma teraz zrobić i podejmuję decyzję. Następnego dnia spotyka się z Kyouko i mówi , że Sakura była chora i daję jej pamiętnik i dziewczyna jest na niego wściekła i nie chce uwierzyć w chorobę i policzkuję go , a chłopak mówi , że dla Sakury była najważniejsza i Kyouko zaczyna czytać pamiętnik i tam Sakura piszę jej , że nie powiedziała jej o chorobie , bo ją kocha. I kochała spędzać z nią czas i nawet teraz ją kocha. I pisze , że na pewno sobie poradzi i prosi ją by była szczęśliwa , a Kyouko płaczę. Następnie pyta Harukiego czemu jej nie powiedział o chorobie. Gdyby wiedziała mogłaby spędzić z nią więcej czasu i mówi , że nigdy mu nie wybaczy. I wtedy Haruki przypomina sobie słowa Sakury o przyjaźnieniu się z innymi i przeprasza Kyouko i pyta czy mogłaby krok po kroku mu wybaczyć i się z nim zaprzyjaźnić , bo on chcę się z nią zaprzyjaźnić i nie dlatego , że Sakura tak chciała , ale też dlatego , że on tego pragnie. A Kyouko wciąż płacząc przypomina sobie słowa Sakury , która mówiła Jej , że Haruki jest dobrym człowiekiem i po chwili wstaję i wychodzi. A obok Harukiego siedzi duch uśmiechniętej Sakury. A na koniec mamy przeskok o rok i widzimy jak Haruki i Kyouko idą na grób Sakury i okazuję się , że się zaprzyjaźnili. I gdy się modlą Haruki prosi w myślach Sakurę by wybaczyła mu to o czym teraz pomyślał , a następnie odchodzą od grobu i chłopak mówi Kyouko by byli szczęśliwi , a Ona się czerwieni i pyta czy wyznaję jej miłość , a On mówi , że nie , a poza tym lubi bardziej dziewczęce dziewczyny i z jego słów wynika , że ktoś inny jest zakochany w Kyouko , a Ona nie wie o kogo chodzi. I , gdy idą Haruki myśli o tym , że ostatnio byli z Kyouko na wycieczce tam , gdzie był z Sakurą i , że teraz chłopak musi się nauczyć stać sam , gdy Sakury nie ma obok. I mamy również zbliżenie na grób Sakury i widzimy na nim wino śliwkowe. I wiadomo , że miała rację w pamiętniku. A na koniec Haruki i Kyouko idą do domu Sakury na obiad z jej rodziną. Piękna manga. Przyznaję , że prawie cały drugi tom przepłakałem. Wątek ze śmiercią Sakury był naprawdę zaskakujący. Przez cały czas się myśli , że umrze z powodu choroby , a tu została zamordowana , gdy szła spotkać się z Harukim i była szczęśliwa , że wyszła ze szpitala. I pewnie też była szczęśliwa z wiadomości Harukiego. I ta śmierć Sakury pokazuję , że niczego nie można być pewnym i w każdej chwili wszystko się może zdarzyć. Na plus to , że Kyouko i Haruki się zaprzyjaźnili i widać , że są naprawdę dobrymi przyjaciółmi. W sumie intrygują te myśli Harukiego nad grobem by Sakura by wybaczyła to o czym teraz pomyślał. Na początku myślałem , że zakochał się w Kyouko , ale późniejsza rozmowa to wyklucza. Więc nie wiem o co mogło chodzić. I wydaję mi się , że tym tajemniczym chłopakiem , który może być zakochany w Kyouko jest koleś z ich klasy , który nawiązał znajomość z Harukim i częstuję go gumą. Nawet Haruki o nim wspomina , gdy Kyouko proponuję mu cukierka. Na plus także to , że poznaliśmy imię bohatera. I w końcu jest jasność w uczuciach bohaterów. Sakura sama pisała w pamiętniku , że wiele razy myślała o tym , że zakochała się w chłopaku , ale milczała , bo i tak miała umrzeć. I wydaję mi się , że Haruki również ją pokochał na co wskazuję to wino na grobie. Mimo , że wiadomo było , że tak czy siak Sakura umrze to naprawdę mi jej szkoda.

Świetny drugi i przy okazji ostatni tom. A koniec zaskakujący , ale o tym później. Na początku przewodniczący wścieka się na bohatera i każę mu się odwalić od Sakury i w końcu go uderza i wtedy zjawia się Sakura. Jednak olewa przewodniczącego i nachyla się nad bohaterem , a gdy przewodniczący mówi , że zrobił to by bohater przestał jej zawracać głowę to dziewczyna jest...