ŻYCIE NIE JEST TAKIE OCZYWISTE

Drugi tomik „Znowu miałam ten sam sen” to właściwie wejście już w kluczową fazę opowieści, gdzie wiele elementów staje się jasnych. Co prawda dla mnie te elementy, które w samej opowieści układają się dopiero na koniec – a i też jeszcze nie wszystkie – stały się oczywiste po pierwszym zaprezentowanym tu rozdziale i całą akcję tomiku przewidziałem już całkiem precyzyjnie, jak się okazało, ale nie zmieniło to faktu, że bawiłem się bardzo dobrze czytając tę część i to na tyle, że połknąłem ją dosłownie w niecałe pół godzinki.

Nanoka Koyanagi poznała pewną licealistkę – dziewczynę, która pisze opowiadania i która swoje własne problemy zagłusza okaleczeniem się. Nanoka chce jej pomóc, chce ją ratować, ale po kłótni z rodzicami to właśnie ta nowa koleżanka może stać się ratunkiem dla niej samej i jej relacji z najbliższymi. Bo sama straciła rodzinę i nie chce, by dziewczynka popełniła ten sam błąd i nie pogodziła się z bliskimi.
I tak zaczyna się wielka zmiana w jej życiu. Jak przebiegnie dla niej szkolny dzień z rodzicami, kiedy jej rodzice nie mogą się na nim pojawić? I co ostatecznie okaże się na temat jej przyjaciółki licealistki? A na tym nie koniec, bo gdy Nanoka wybiera się do sklepu, staje się świadkiem wydarzenia, które wpłynie nie tylko na jej życie…

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2024/02/znowu-miaam-ten-sam-sen-2-yoru-sumino.html

ŻYCIE NIE JEST TAKIE OCZYWISTE

Drugi tomik „Znowu miałam ten sam sen” to właściwie wejście już w kluczową fazę opowieści, gdzie wiele elementów staje się jasnych. Co prawda dla mnie te elementy, które w samej opowieści układają się dopiero na koniec – a i też jeszcze nie wszystkie – stały się oczywiste po pierwszym zaprezentowanym tu rozdziale i całą akcję tomiku...