Luiz Eduardo de Oliveiry najbardziej znany jest ze swoich serii wydawanych w ramach „Światów Aldebarana”. Na swoim koncie ma też jednak inne tytuły science-fiction. Jednym z nich jest seria „Centaurus”. Czy warto się z nią zapoznać?

Część ludzkości opuściła zdewastowaną Ziemię na pokładzie gigantycznego statku kosmicznego. Poszukują nowej planety do zamieszkania. Kiedy w końcu odnajdują taki świat, zostaje zorganizowana wyprawa aby go zbadać.

Ten tom to w głównej mierze jeden wielki wstęp. Przedstawione zostają główni bohaterowie, a postacie wraz z czytelnikiem dowiadują się więcej o świecie przedstawionym. Na szczęście bohaterowie są w miarę interesujący, więc duży zalew informacji nie przytłacza czytelnika. Od początku też pojawiają się pewne intrygujące tajemnice.

Największą zaletą „Światów Aldebarana” była pomysłowa fauna obcych światów. Tutaj niestety rysownik Janjetov specjalnie się nie popisał. Większość stworów to tak naprawdę lekko przerobione ziemskie dinozaury. Ostatni kadr sugeruje jednak, że może być bardziej interesująco.

Ciężko ocenić ten tom, bo tak naprawdę dopiera rozstawia pionki na szachownicy. Mam nadzieję, że kolejne odsłony mnie nie rozczarują jak to było w przypadku „Światów Aldebarana”.

Luiz Eduardo de Oliveiry najbardziej znany jest ze swoich serii wydawanych w ramach „Światów Aldebarana”. Na swoim koncie ma też jednak inne tytuły science-fiction. Jednym z nich jest seria „Centaurus”. Czy warto się z nią zapoznać?

Część ludzkości opuściła zdewastowaną Ziemię na pokładzie gigantycznego statku kosmicznego. Poszukują nowej planety do zamieszkania. Kiedy w...