Wspaniała książka (z punktu widzenia weganki), w której autor porusza mnóstwo ważnych tematów. Niektóre treści czytałam z bolącym sercem, próbując nie wizualizować sobie zbyt wiele (tutaj z pomocą przyszedł mój mózg, który nie potrafi zwizualizować niczego, czego wcześniej moje własne oczy nie widziały - nieszczęśliwie w pierwszych latach weganizmu naoglądałam się dostatecznie dużo horrorów ze zwierzęcymi ofiarami). Do Szymona miałam zawsze mieszane uczucia, ale czytając tę książkę nie raz miałam ochotę go uściskać! Bo oto w końcu katolik i to katolik nie byle jaki pisze o tym, że nie powinniśmy karmić się bólem zwierząt. Momentami za dużo mi było Biblii i Jezusa, ale przecież wiedziałam, na co się piszę. Szymon powołuje się na liczne publikacje i statystyki, pisze o absurdzie chowu przemysłowego i łowiectwa, wyimaginowanej przez mięsożerców różnicy między pieskami/kotkami a świnkami/krowami oraz szeroko pojętej ekologii. Książkę kończy mini poradnik zawierający "10 proponowanych kroków w kierunku bardzo dobrej zmiany."
Zdanie, które moim zdaniem podsumowuje książkę, zacytował autor za Matthew Scully "kiedy zło konieczne przestaje być konieczne, staje się po prostu złem".

Wspaniała książka (z punktu widzenia weganki), w której autor porusza mnóstwo ważnych tematów. Niektóre treści czytałam z bolącym sercem, próbując nie wizualizować sobie zbyt wiele (tutaj z pomocą przyszedł mój mózg, który nie potrafi zwizualizować niczego, czego wcześniej moje własne oczy nie widziały - nieszczęśliwie w pierwszych latach weganizmu naoglądałam się...