Po książkę sięgnąłem po mojej podróży do Bośni, będąc zafascynowany tym krajem. Przed wyborem książki wiedziałem, że nie jest ściśle poświęcona Bośni, a całym Bałkanom.

Jednak całkowicie się rozczarowałem. Na siłę przebrnąłem przez całość. O prawdziwych Bałkanach nie dowiedziałem się zbyt wiele, a ich klimat nie został oddany.

1. Książka jest głowie poświęcona Rumunii, Bułgarii i troszkę Grecji.

2. Autor książki bazuje w większej części na cytatach z innych utworów i podróżuje próbując przeżyć i zobaczyć to co autorzy cytowanych tekstów. Coś jak podróż fana Harrego Pottera po znanych miejsca widzianych w filmach.

3. Książka pisana przez Amerykanina, dla Amerykanów którzy Bałkany mylą z krajami Bałtyckimi :) Amerykanie wszystkim się fascynują albo są zszokowani. Przemyślenia autora / wnioski i odczucia - w mojej opinii aczytalne.

Przykład - cytat z książki:
"Dziewięć godzin po wyjeździe z Gałacza dotarłem do Jassów - głodny zmarznięty, ubłocony i nieco upokorzony. Zastanawiam się, kim bym się stał, gdyby tak żył dzień za dniem, rok za rokiem."

Jest to wypowiedź autora w kontekście - przejazdu 9 godzin zatłoczonym pociągiem bez wagonu restauracyjnego, gdzie ciężko było się przecisnąć do toalety. Został upokorzony. Dobrze, ze nie jechał z Gdańska do Zakopanego, bo nawet w 21 wieku i bez nastrojów do wojny domowej zostałby "upokorzony".

Nie polecam. Jedynie krótkie opisy faktów historycznych (o ile rzeczywiście są prawdziwe) cokolwiek wniosą do waszej głowy.

Po książkę sięgnąłem po mojej podróży do Bośni, będąc zafascynowany tym krajem. Przed wyborem książki wiedziałem, że nie jest ściśle poświęcona Bośni, a całym Bałkanom.

Jednak całkowicie się rozczarowałem. Na siłę przebrnąłem przez całość. O prawdziwych Bałkanach nie dowiedziałem się zbyt wiele, a ich klimat nie został oddany.

1. Książka jest głowie poświęcona Rumunii,...