Od lat kiedy zabieramy się w domu za książki, czytamy z mężem to samo, bo lubimy potem porozmawiać i dzielić się spostrzeżeniami. Co jakiś czas się spieramy, bo mamy różne interpretacje i gusta. Komuś bardziej się podoba, drugiemu mniej. A tutaj mamy prawie te same spostrzeżenia i te same odczucia. Jesteśmy pod dużym wrażeniem, bo to jedna z najlepszych historii ostatnich miesięcy, a na pewno jedna z najlepiej napisanych.

Ktoś poniżej wspomniał, że Baldur zasługuje na ekranizację lub serial. Pełna zgoda. Polska lat 90. i współczesna Islandia to niesamowity kontrast, a tutaj wyszedł bezbłędnie. W końcu przełamano te fabularne kserokopiarki z kryminałów, których jest na pęczki w empikach. Do tego psychologia postaci - wszystko tu świetnie zagrało i zarówno motywacje bohaterów jak i ich portrety psychologiczne to zdecydowanie to, czego wymagamy z mężem od tego typu literatury. Świetna historia, która naszym zdaniem zasługuje na wyróżnienie. Serialowo porównałalibyśmy do obejrzanego wczoraj Rojsta, a książkowo to daleko lepsze niż te popularne polskie gniotki. Naszym zdaniem to polskie nordic noir, polski thriller w skandynawskim stylu.
Polecam!

Od lat kiedy zabieramy się w domu za książki, czytamy z mężem to samo, bo lubimy potem porozmawiać i dzielić się spostrzeżeniami. Co jakiś czas się spieramy, bo mamy różne interpretacje i gusta. Komuś bardziej się podoba, drugiemu mniej. A tutaj mamy prawie te same spostrzeżenia i te same odczucia. Jesteśmy pod dużym wrażeniem, bo to jedna z najlepszych historii ostatnich...