W Tuluzie, w szpitalu psychiatrycznym zostaje zamordowany specjalista od efektów specjalnych, bliski współpracownik Morbusa Delacroix, ekscentrycznego reżysera filmów grozy.
Jeden z pacjentów, sąsiad z sali obok rozpływa się w powietrzu.
Tymczasem Judith, studentce filmoznawstwa i miłośniczce dzieł mistrza poszczęściło się. Stroniący od ludzi artysta, mieszkający u podnóża Pirenejów daje namówić się na spotkanie.
Spirala śmierci pomału rozkręca się. Giną kolejne osoby związane z Delacroix. Ciężko pobita Judith ucieka z posiadłości reżysera. Od tego momentu Martin Servaz rozpoczyna śledztwo. Czy będzie to dla niego najtrudniejsze śledztwo w karierze?

Ciąg dalszy recenzji na:

https://www.facebook.com/photo/?fbid=937328131523306&set=a.530574228865367

W Tuluzie, w szpitalu psychiatrycznym zostaje zamordowany specjalista od efektów specjalnych, bliski współpracownik Morbusa Delacroix, ekscentrycznego reżysera filmów grozy.
Jeden z pacjentów, sąsiad z sali obok rozpływa się w powietrzu.
Tymczasem Judith, studentce filmoznawstwa i miłośniczce dzieł mistrza poszczęściło się. Stroniący od ludzi artysta, mieszkający u podnóża...

Trzyma w napięciu do niemal samego końca. Minier w niezłej formie, choć rozwiązanie zagadki dość przewidywalne w pewnym momencie. Niemniej jednak czekam na kolejny tom.

Trzyma w napięciu do niemal samego końca. Minier w niezłej formie, choć rozwiązanie zagadki dość przewidywalne w pewnym momencie. Niemniej jednak czekam na kolejny tom.

Jako fanka wszelkich horrorów nie mogłam przejść obojętnie obok najnowszej powieści Bernarda Miniera. Zapowiedź z okładki głosiła, że najnowsza część będzie potężnym wybuchem emocji i zaskoczeń, więc z ogromną ciekawością zdecydowałam się na lekturę.

Przepadam za prozą autora, który zawsze potrafi wprowadzić mnie w ślepe zaułki. Liczne zaskoczenia oraz pomysłowe poprowadzenie akcji zmienia się w walkę o przetrwanie, gdy bohaterowie stają w obliczu największego zła. Dużo się dzieje, akcja goni akcję a plastyczny styl autora i umiejętność przekazania wszelkich problemów w przełożeniu na prawdziwe życie uwiarygadnia całą opowieść. Podczas lektury w mojej głowie rozgrywają się niemożliwe sceny i to tylko podsyca gęstą atmosferę, która nieustannie nam towarzyszy. Serię możecie czytać zależnie od upodobania, z niekoniecznym naciskiem na chronologię, ja jednak polecam zacząć od początku, by jak najlepiej zrozumieć działania głównego prowadzącego śledztwo.

Ósma odsłona cyklu o Martinie Servazie podobała mi się najbardziej, ponieważ uderzała w moje ulubione klimaty. Czytamy o reżyserze horrorów, który odizolował się od społeczeństwa i postanowił mieszkać na odludziu. Pech chciał, że niewyjaśnione zjawiska zostały powiązane z jego osobą i chociaż stawiał na ciszę oraz spokój, został zmuszony, by skonfrontować się z całą sytuacją. Zgodził się udzielić wywiadu Judith, studentce filmoznawstwa, co zaskoczyło wielu jego fanów. W międzyczasie w Tuluzie dochodzi do morderstwa specjalisty od efektów specjalnych i tak nakręca się tytułowa spirala zła. Co będzie dalej? O to musicie przekonać się sami.

Kryminał połączony z dopracowanymi elementami thrillera prowadzi nas przez liczne wzniesienia i nie zawsze stawia odpowiedzi na zadane pytania. Atmosferę podsyca niepewność oraz ekscentryczny główny bohater, który nie chce zdradzać co go trapi a wszystko koncentruje się wokół mroku i zła zamkniętego w ludzkiej formie. Labirynt intryg pogłębia się im więcej stron przeczytamy a przewidzenie finału powieści wydaje się niemożliwe. Wszystko to przemawia na korzyść historii idealnej dla wszystkich wymagających czytelników. Autor po raz kolejny pokazał wielką klasę i stworzył historię od której nie sposób się oderwać.

"Spirala zła" dorównuje poziomem swoim poprzedniczkom a nawet wydaje się, że wskakuje na jeszcze wyższy kurs. Mnóstwo skrajnych emocji a także nieprzewidziane sytuacje sprawiają, że czytelnik bawi się lepiej niż dobrze podczas przewracania kolejnych stron. Jeśli szukacie historii, w której każdy ruch bohaterów wydaje mi się mieć podwójne znaczenie a zaskoczenie goni zaskoczenie – oto idealna lektura dla Was. Osobiście polecam całą serię autora, ale jeśli zdecydujecie się dać mu szansę od tej części: na pewno nie będziecie rozczarowani.

Jako fanka wszelkich horrorów nie mogłam przejść obojętnie obok najnowszej powieści Bernarda Miniera. Zapowiedź z okładki głosiła, że najnowsza część będzie potężnym wybuchem emocji i zaskoczeń, więc z ogromną ciekawością zdecydowałam się na lekturę.

Przepadam za prozą autora, który zawsze potrafi wprowadzić mnie w ślepe zaułki. Liczne zaskoczenia oraz pomysłowe...

„Spirala zła” to ósmy tom serii o komendancie Martinie Servazie, który po raz kolejny mierzy się z nie lada trudną sprawą kryminalną do rozwiązania. Ta powieść zabiera nas do mrocznego świata Hollywood, do perwersyjnych filmów ukazujących najgorsze oblicza ludzkiej natury. Poznajemy słynnego reżysera filmów grozy, Morbusa Delacroix, który nigdy nie bał się przekraczać granic. Jego filmy emanowały brutalnością i dosadnością, psychodelią i okrucieństwem – sam jednak nigdy nie widział w nich nic złego i oburzającego, dla niego była to czysta sztuka. Jednak gdy ktoś zaczyna mordować osoby związane z jego filmami – choćby specjalistę od efektów specjalnych, a potem dorywa kolejne ofiary, policja szybko postanawia skontaktować się z głównym zainteresowanym – z samym Morbusem.

Niesamowite połączenie hollywoodzkiego klimatu i porządnego, mocnego kryminału. Zaskakujące zwroty akcji, brutalne zagrywki bohaterów, poważne ofiary – Bernard Minier nie oszczędza swoich czytelników i potrafi szokować pewnymi rozwiązaniami. W jego historiach nie można liczyć na typowy happy-end, one prędzej złamią Wasze serce. Tutaj każdy może zostać ofiarą, czasami mam wrażenie, że nawet sam główny bohater… Mamy tutaj dwie perspektywy – jedna skupia się na policyjnym śledztwie, druga należy do młodej studentki filmoznawstwa, która udaje się do samego Delacroixa, aby napisać o nim pracę. Doskonałe przeplatanie się dwóch wątków w końcu zyskuje odpowiednie powiązanie – a wtedy akcja nabiera tempa i następuje lawina niesamowitych, nieoczywistych zdarzeń.

Bernard Minier wspaniale posługuje się słowem i tworzy naprawdę porywające, angażujące historie kryminalne. Do tej pory żadna jego powieść mnie nie zawiodła, zawsze jestem niesamowicie oczarowana jego pomysłowością, dopracowaniem tematu, klimatem oraz tymi zwrotami w fabule, które sprawiają, że nie dowierzam, że to wydarzyło się naprawdę. Świetne tempo akcji, doskonali, wyraziści bohaterowie, niesamowicie wciągająca fabuła, nieoczywiste rozwiązania… „Spirala zła” jest po prostu genialna.

„Spirala zła” to ósmy tom serii o komendancie Martinie Servazie, który po raz kolejny mierzy się z nie lada trudną sprawą kryminalną do rozwiązania. Ta powieść zabiera nas do mrocznego świata Hollywood, do perwersyjnych filmów ukazujących najgorsze oblicza ludzkiej natury. Poznajemy słynnego reżysera filmów grozy, Morbusa Delacroix, który nigdy nie bał się przekraczać...

Czy jestem rozczarowana nową częscią? Zdecydowanie nie.
Czy poleciłabym serię z komisarzem Servazem? Oczywiście, w ciemno.
Czy czekam na kolejną pozycję? Bez wątpienia.
Jedna z lepszych serii kryminalnych, jaką miałam przyjemność czytać. Gorąco polecam!

Czy jestem rozczarowana nową częscią? Zdecydowanie nie.
Czy poleciłabym serię z komisarzem Servazem? Oczywiście, w ciemno.
Czy czekam na kolejną pozycję? Bez wątpienia.
Jedna z lepszych serii kryminalnych, jaką miałam przyjemność czytać. Gorąco polecam!

Akcja toczy się wokół świata filmów grozy i horrorów ale powiem szczerze, że jest to jakieś wystylizowane, raczej nadawałoby się na film. Autor jakby tracił wenę, więc daję tylko 4.

Akcja toczy się wokół świata filmów grozy i horrorów ale powiem szczerze, że jest to jakieś wystylizowane, raczej nadawałoby się na film. Autor jakby tracił wenę, więc daję tylko 4.

Niby Francuz, a jakby Skandynaw;). Jakiś czas temu wydawało mi się, że to mistrzowie w opisywaniu zła i wszystkiego najgorszego, co jeden człowiek potrafi zrobić drugiemu. Mam wrażenie, że Minier w opisywaniu potworności przerósł Skandynawów. Lepiej nie czytać go w samotności, w nocy. Trochę za wcześnie domyśliłam się, kto jest czarnym charakterem, choć nie znałam motywacji. Komisarz Servaz jest coraz bardziej zmęczony, miota się między pracą a opieką nad dzieckiem. Otwarte zakończenie, więc mam nadzieje, że Minier pisze już kolejny tom.

Niby Francuz, a jakby Skandynaw;). Jakiś czas temu wydawało mi się, że to mistrzowie w opisywaniu zła i wszystkiego najgorszego, co jeden człowiek potrafi zrobić drugiemu. Mam wrażenie, że Minier w opisywaniu potworności przerósł Skandynawów. Lepiej nie czytać go w samotności, w nocy. Trochę za wcześnie domyśliłam się, kto jest czarnym charakterem, choć nie znałam...

Ósma część cyklu z Martinem Servazem „Spirala zła” miała swoją premierę 12 marca, a Autor w ramach promocji swojego najnowszego dziecka pojawił się na Poznańskich Targach Książki. Z przyjemnością uczestniczyłam w spotkaniu prowadzonym przez Martę Matyszczak, a mój egzemplarz książki wzbogacił się o sympatyczną dedykację Autora.

Od razu wspomnę, że możecie czytać tę książkę bez znajomości wcześniejszych części i w niczym nie będzie przeszkadzało to w jej odbiorze, bo Autor wspomina o tych zdarzeniach, szczególnie związanych z osobistym życiem głównego bohatera, o których powinniśmy wiedzieć, by nie odczuwać najmniejszego dyskomfortu przy czytaniu. Ja mam za sobą trzy pierwsze tomy cyklu i przeskok do ósmego, który trzyma zadziwiająco wysoki poziom wywołał jedynie chęć nadrobienia luki.

Autor wciąga nas w świat horroru zacierając granice pomiędzy tym, co rozgrywa się na ekranie, a brutalną rzeczywistością. Zaczynają ginąć ludzie związani z nagraniem filmu tak perwersyjnego, pełnego przemocy i zła, że nigdy nie pozwolono, by trafił do szerszego grona odbiorców. Jego reżyser, kultowy i ekscentryczny Morbus Delacroix odciął się przed laty od świata i mediów osiadając w Pirenejach. Niespodziewanie zaprasza do swojej samotni studentkę filmoznawstwa zafascynowaną jego filmami.

Prowadzone przez Servaza śledztwo fascynuje równie mocno, jak kolejne chwile spędzone przez Judith w domu reżysera, a mroczny i duszny klimat grozy towarzyszy nam na każdym kroku. Autor sączy w nasze serca ciemność, strach, a momentami wręcz obrzydzenie obnażając spiralę zła, która może zrodzić się w najbardziej spaczonej ludzkiej psychice.

I choć tajemnicza przeszłość i kontrowersyjna twórczość rzucają cień podejrzeń na reżysera, to oczywiście u Miniera nic nie jest takie, jak się z początku wydaje, a skrywana niemal do końca tożsamość sprawcy niejednego zaskoczy. Martin Servaz pozostaje solidnym fundamentem powieści, dzięki któremu stopniowo odkrywamy kolejne elementy tej diabolicznej układanki.

Prócz znakomitej i zdecydowanie niepokojącej rozrywki, w której mimo opisów brutalnych zbrodni i perwersyjnych zachowań Autor nie przekracza jednak granicy dobrego smaku powieść stanowi również przyczynek do zastanowienia się nad granicami moralności, zawiłością ludzkiej natury, czy motywem winy i kary. I choć dynamiczna akcja, która szczególnie w drugiej części nabiera przyspieszenia nie pozwalała oderwać się od lektury, to utrzymujący się i narastający klimat grozy prawdziwie przyszpilił mnie do fotela, by zakończeniem po prostu mnie w niego wbić.

A jeśli oglądacie horrory to wartością dodaną „Spirali zła” jest lista stu pięćdziesięciu filmów grozy, które Autor obejrzał w ramach researchu do swojej najnowszej powieści. Wiele z nich obejrzałam, ale jestem niezmiernie wdzięczna za tę nietuzinkową polecajkę, bo o niektórych tytułach nigdy wcześniej nie słyszałam.

Ósma część cyklu z Martinem Servazem „Spirala zła” miała swoją premierę 12 marca, a Autor w ramach promocji swojego najnowszego dziecka pojawił się na Poznańskich Targach Książki. Z przyjemnością uczestniczyłam w spotkaniu prowadzonym przez Martę Matyszczak, a mój egzemplarz książki wzbogacił się o sympatyczną dedykację Autora.

Od razu wspomnę, że możecie czytać tę książkę...

Skończyłam. Jest zachwyt 🖤

Uwielbiam kryminały, w których akcja przedstawia kilka pozornie niezwiązanych ze sobą wątków zbiegających się ze sobą w miarę upływu czytanych stron. W Spirali Zła mamy w tle świat kina bardzo specyficznego tzw. Body Horror. Brutalne, obrzydliwe i odrażające filmy, w dużej mierze zakazane i takie, które nigdy nie trafiły do dystrybucji, ponieważ nikt nie wierzył, że to efekty specjalne, a nie nagranie prawdziwej zbrodni.

Akcja rozgrywa się we Francji. W krótkim odstępie czasu w skrajnie brutalny i wyrafinowany sposób giną dwaj mężczyźni ściśle współpracujący z ekscentrycznym reżyserem. W krótkich rozdziałach śledziny zarówno zespół powołany do schwytania mordercy, studentkę filmoznawstwa za pośrednictwem której poznajemy wspomnianego reżysera oraz księdza uwikłanego w przekazanie paczki zawierającej przerażające wyznanie.

Losy tych kilku osób bardzo ściśle związane są ze światek seksu, przemocy, fascynacji okultyzmem oraz przekraczaniem moralnych granic.

Książka dotyka trudnych tematów, ale nie powoduje uczucia obrzydzenia. Wspomniane okrucieństwo ukazane jest delikatnie i zachowawczo. Autor dodaje Smaczki, ale skupia się na rozwoju wydarzeń, a nie brutalności.

Ciekawym dodatkiem jest lista 150 filmów grozy, które do książki dołączył autor i którymi posiłkował się podczas przygotowań.

Polecajka dla ludzi, którzy lubią mocne tematy i przekraczanie granic 🖤

Jedynym minusem jest to, że książka sama w sobie jest bardzo szywna, a na lubię te z miękkim papierem, które można swobodnie wyginać bez uszkodzeń okładki czy grzbietu.

Skończyłam. Jest zachwyt 🖤

Uwielbiam kryminały, w których akcja przedstawia kilka pozornie niezwiązanych ze sobą wątków zbiegających się ze sobą w miarę upływu czytanych stron. W Spirali Zła mamy w tle świat kina bardzo specyficznego tzw. Body Horror. Brutalne, obrzydliwe i odrażające filmy, w dużej mierze zakazane i takie, które nigdy nie trafiły do dystrybucji, ponieważ...

Liczne filmowe nawiązania zawsze na plus. Książka może nie porywa, ale dobrze się czyta i o to w tym chodzi.

Liczne filmowe nawiązania zawsze na plus. Książka może nie porywa, ale dobrze się czyta i o to w tym chodzi.