Głównym problemem przy czytaniu podręcznika jest oczywiście jego skupienie na podkreślaniu pokojowości, postępowości i szlachetności Związku Radzieckiego. Niemniej, nawet gdy czytamy z założeniem, że na takie fragmenty będziemy natrafiać i gdy zwyczajnie je ignorujemy, to na wierzch wychodzą inne, znacznie większe problemy. Po pierwsze, podręcznik jest bardzo chaotyczny. Fakt, może to wynikać z tego, że bardzo ciężko jest rozpisać w systematyczny sposób historię XX wieku (czy - jak w tym przypadku - jego fragmentu). Niemniej jednak przyjęcie koncepcji struktury bardzo zbliżonej do chronologicznej sprawia, że skacząc co i rusz między różnymi tematami czytelnikowi bardzo ciężko jest spojrzeć na prezentowane tematy z szerszej perspektywy. Po drugie, książka - podobnie zresztą jak i inne podręczniki do historii XX wieku - wykazuje się ogromną szczegółowością prezentowanych zagadnień względem własnej objętości. Wydawałoby się, że przy opisach na przykład funkcjonowania Ligi Narodów należałoby albo nieco zgeneralizować wprowadzane treści, albo zwyczajnie poświęcić na nie 3 razy więcej miejsca, niż to miało miejsce.

Głównym problemem przy czytaniu podręcznika jest oczywiście jego skupienie na podkreślaniu pokojowości, postępowości i szlachetności Związku Radzieckiego. Niemniej, nawet gdy czytamy z założeniem, że na takie fragmenty będziemy natrafiać i gdy zwyczajnie je ignorujemy, to na wierzch wychodzą inne, znacznie większe problemy. Po pierwsze, podręcznik jest bardzo chaotyczny....

Książka ta ma jedną wadę: całość zagadnień przedstawiona jest z perspektywy obowiązującej w historiografii PRL-owskiej. Stąd pełno w niej odpowiedniej, wartościującej leksyki: burżuazyjny, postępowy, reakcyjny etc. W sposób zgoła niesamowity ukazane są dyplomatyczne działania (zawsze pokojowe) ZSRR. W przypadku wojny polsko-bolszewickiej czytelnik może się dowiedzieć tylko o tym, że w wyniku zmiany sytuacji na froncie latem 1920 r. rokowania pokojowe przeniesiono z Mińska do Rygi (sic!). Podobnych uwag jest w książce wiele, a Autor forsuje podstawowe tezy historiografii PRL: niepodległość dała Polsce wielka rewolucja październikowa, a jedyną słuszną postawą polityczną II RP było przymierze antyniemieckie z ZSRR. Pewnych rzeczy nie ma wręcz co komentować...

Podałem więc główną wadę tego podręcznika. Dodam jeszcze, że odczuwa się brak jakichkolwiek map oraz brak kalendarium najważniejszych wydarzeń. Teraz czas na plusy. Książka została napisana fachowo z uwzględnieniem ogromnej literatury naukowej w wielu językach (choć trzeba zaznaczyć: praca powstawała około 30 lat temu!),jest więc plonem wieloletnich studiów prof. Batowskiego w dziedzinie historii dyplomacji. Nota bene tym zagadnieniom poświęcił kilka innych swoich opracowań. Mimo dość niełatwej, nasyconej fachowymi terminami dyplomatycznymi treści książkę czyta się dobrze. Poziom merytoryczny jest wysoki, szczegółowość dość duża. Zastanawiam się tylko, na ile "Między dwiema wojnami..." jest ciągle aktualne w świetle nowszych ustaleń. Myślę, że mimo wszystko dla osób zainteresowanych historią okresu międzywojennego jest to pozycja absolutnie obowiązkowa, stanowiąca punkt wyjścia dla dalszych lektur. Wszak to tylko zarys.

Tomasz Babnis

Książka ta ma jedną wadę: całość zagadnień przedstawiona jest z perspektywy obowiązującej w historiografii PRL-owskiej. Stąd pełno w niej odpowiedniej, wartościującej leksyki: burżuazyjny, postępowy, reakcyjny etc. W sposób zgoła niesamowity ukazane są dyplomatyczne działania (zawsze pokojowe) ZSRR. W przypadku wojny polsko-bolszewickiej czytelnik może się dowiedzieć tylko...

Moim zdaniem dobrze napisana i ciekawa książka. Warto przeczytać zwłaszcza jeśli ktoś się interesuje tym okresem historii.

Moim zdaniem dobrze napisana i ciekawa książka. Warto przeczytać zwłaszcza jeśli ktoś się interesuje tym okresem historii.