Nad Tesalią wschodzi Jutrzenka. Zefirki harcują, ptaszki śpiewają, nimfy wodne pluskają się w ciekach wodnych, trzy psiapsiółki jadą świtkiem-rankiem na polowanie... Ta sielanka wydaje się wręcz groteskowa zważywszy na fakt, że w okolicy grasuje Pyton, straszliwe smoczysko, co ta zamiast żywić się barankami nafaszerowanymi siarką, pożera pasterzy, niewiasty i małe dziatki. Szczęśliwie dla lokalnych pastuchów rzecz dzieje się w Grecji, gdzie o bohatera nietrudno - na pomoc przybywa sam Apollo, który uśmierca bestię. W przypływie samozadowolenia zaczyna drwić z umiejętności strzeleckich Kupidyna. Zły ruch, pani Apollo - bo z bożkiem miłości (zwłaszcza szantażowanym emocjonalnie przez matkę) nie ma żartów...

"Dafnis drzewem bobkowym" to jedna z najprzyjemniejszych pozycji, jaką można odnaleźć na półce "polski barok". Twardowski to nie Lubomirski, co zapycha watą oryginał i jest święcie przekonany, że "another job well done" - autor, choć opiera się na "Metamorfozach" i włoskiej operze, wiele wkłada w ten utwór od siebie, dzięki czemu znany powszechnie mit czyta się z zainteresowaniem. Interesujące są postacie: Apollo rozpaczliwie próbujący wcielać się w kolejne schematyczne role kochanków czy Dafnis - wzbogacona o myśliwskie hobby - jest nie tylko przerażoną nimfą, ale też panną, która ma swoje racje i jest gotowa oddać za nie wszystko. Sama historia tej nieszczęśliwej pary przeplatana jest rozmowami pasterzy - o dziwo, te zapychacze o miłości także dobrze się czyta (patrz Korydon, prawdziwy czarny charakter tego utworu - do końca miałam nadzieję, że dostanie lanie w ten czy inny brutalny sposób). Wspomnę jeszcze o uroczych wtrąceniach z realiów XVII-wiecznej Polski, typu Tatarzy biorący w jarzmo biednych Greków, agrest raniący biegające nimfy czy żubry pasące się pod Olimpem.

Naprawdę dobrze się czyta. Dobrze wykorzystana maska teatralna, ciekawe postacie, zlanie Grecji z Sarmacją nie gryzie, a przesłanie jest słuszne. Twardowskiemu za ten utwór należy się laur.

(BONUS: To, moi mili, moja setna recenzja na LubimyCzytać. Proszę wypić dzisiaj moje zdrowie i pomyśleć o mnie ciepło!)

Nad Tesalią wschodzi Jutrzenka. Zefirki harcują, ptaszki śpiewają, nimfy wodne pluskają się w ciekach wodnych, trzy psiapsiółki jadą świtkiem-rankiem na polowanie... Ta sielanka wydaje się wręcz groteskowa zważywszy na fakt, że w okolicy grasuje Pyton, straszliwe smoczysko, co ta zamiast żywić się barankami nafaszerowanymi siarką, pożera pasterzy, niewiasty i małe dziatki....

"Dafnis drzewem bobkowEm przemieniła się..." - już sam tytuł jest uroczy...;D

"Dafnis drzewem bobkowEm przemieniła się..." - już sam tytuł jest uroczy...;D

6/10

6/10