Jung stal sie moim ulubionym filozofem bo w jego tekstach czuc ze to czlowiek ktory wynosi rozwoj duchowy na wyzszy poziom. Podoba mi sie to ze on w wielu kwestiach nie zgadza sie Freudem co w jego czasach wymagalo odwagi. Do tego Jung jest bardzo szczery a jego teksty moze czytac kazdy bez obaw ze trzeba miec minimum magistra z psychologii zeby cos zrozumiec i tu widac prawdziwa jego inteligencje.

Polecam kazdemu kogo fascynuje filozofia dalekiego wschodu i kazdemu kto dazy do glebszego jej poznania.

Jung stal sie moim ulubionym filozofem bo w jego tekstach czuc ze to czlowiek ktory wynosi rozwoj duchowy na wyzszy poziom. Podoba mi sie to ze on w wielu kwestiach nie zgadza sie Freudem co w jego czasach wymagalo odwagi. Do tego Jung jest bardzo szczery a jego teksty moze czytac kazdy bez obaw ze trzeba miec minimum magistra z psychologii zeby cos zrozumiec i tu widac...

W książce tej zebrano 11 artykułów wędrowca Wschodu Junga plus wprowadzenie do Księgi Przemian (Yijing) Richarda Wilhelma. Łączy je temat Azji, więc znaleźć tu można obok komentarzy do "Tybetańskiej Księgi Wielkiego Wyzwolenia", czy "Sekretnego Złotego Kwiatu"i do mów Gautamy Buddy interesujące mnie artykuły o Indiach:
- Joga i Zachód
- Śniący świat Indii
- Czego mogą nas nauczyć Indie
- O indyjskim świętym
- O psychologii wschodniej medytacji

W napisanym przez Leszka Kolankiewicza wstępie:
- o Wschodzie i o tym, jak go ujmuje Herman Hesse
- o podróży na Wschód, nie koniecznie geograficzny, jako o wtajemniczeniu, poszukiwaniu Świętego Graala, przeniknięciu w swoją jaźń, doświadczeniu Całkowitości, pełni, powrotu do domu, wędrówki do ojczyzny ducha, Wschód odkrywamy wszędzie i zawsze
- o Junga "szukaniu Wschodu w sobie, sensu utajonego w nieświadomości" , związanym też z doświadczeniami lat 1912-1918, gdy Jung pozostawał w Zurichu w oderwaniu, zanurzony w swoje wizje, urojenia, w niemocy czytania, pisania i wykładania, malując codziennie mandale, w dialogu z wyłonionym z wizji przewodnikiem duchowym Filomenem próbując dotrzeć do tej głębi w sobie, która jest obrazem Boga w człowieku
- o pisanym przez Junga komentarzu do Tybetańskiej Księgi Umarłych, o obrzędzie wtajemniczenia dla umierających (do 49 dni po ich śmierci, w czas między śmiercią a reinkarnacja)
- słowa " wszystko zrozumieć to wszystko wybaczyć"
- o Junga "procesie indywiduacji", inicjacji, Heilsweg, drodze ozdrowienia, która jest droga zbawienia
- o jungizmie powstającym w dialogu z hinduizmem, taoizmem i buddyzmem, o jego wizji Gautamy Buddy i Jezus jako ucieleśnienia jaźni, jako tych, którzy wewnętrznie przezwyciężyli świat uzyskując całkowitość, pierwszy przez zrozumienie, drugi przez cierpienie
- " Zapewne - zwierzał się Jung - z wiekiem człowiek czuje, jak jego starość coraz bardziej go ogranicza, przecież zarazem wypełnia go tak wiele, wszystko co żyje, dzień i noc, wieczność. Chyba to właśnie oznacza: pogodzić się z tym światem, kiedy oczy odwracają się już ku tamtemu".
- o 63-letniego Junga podróży do Indii i na Sri Lankę, w 1938 roku, honoris causa w Kalkucie, Waranasi i Allahabadzie, unikaniu spotkań z hinduskimi guru i 10-dniowym leczeniu dezynterii w kalkuckim szpitalu i skupieniu na sobie i lekturze jako formie obrony przed Indiami, które jak mówi Jung, ledwie go musnęły, jak sen.
- o jego w Indiach rozmyślaniu o problemie zła i szukaniu dróg na wyzwolenie z cierpienia (Jung "nie chciałby uwalniać się ani od świata ani od siebie, bo i w świecie i w duszy widzi cząstkę tego, co boskie".
- o Junga poruszeniu Indiami w buddyjskim Sańci
- o Junga powrocie do Indii podczas utraty przytomności podczas zawału w marcu 1944 roku, w wizji opuszczania Ziemi i oglądania z góry zarysów Indii i Sri Lanki, wizji medytującego jogina o twarzy samego Junga, o przeżywaniu w hinduskim sanktuarium odbierania Junga z tego z czym na ziemi się zżył, z jego poglądów, przyzwyczajeń, uprzedzeń i o jego doświadczeniu powrotu do siebie tego, do Wschodu w nim samym, doświadczenia Chrystusowej metanoi : przewrotu w świadomości, który jest nawrócenie, powrotem do siebie

Już sam wstęp książki w moim odczuciu bardzo ciekawy, przybliża mnie do Junga, pomaga mi w nim zobaczyć kogoś godnego jednocześnie i podziwu i współczucia.

Jego samego możecie usłyszeć w cytatach z przedstawionych w książce artykułów, mam nadzieję,że pokazujących, jak ciekawa może być lektura całości:
- „Życie w Indiach nie wycofało się jeszcze do skorupy mózgu. W Indiach wciąż jeszcze żyje całe ciało. Nic dziwnego, że Europejczyk czuje się tu jak we śnie. Całe życie Indii to coś takiego, co tylko we śnie może nam się przydarzyć. Gdy chodzi się boso, jakże można zapomnieć o ziemi?”
- „W Indiach widzi się tyle że w końcu chce się widzieć coraz mniej, a niesłychana wielość krajobrazów i ludzi wytwarza tęsknotę za czymś, co byłoby całkiem proste. To coś prostego rzeczywiście istnieje: przenika duchowe życie Indii niczym przyjemny zapach albo melodia, wszędzie podobna, mieniąca się nieskończonymi wariacjami. Żeby ją poznać, wystarczy przeczytać którąś ‘Upaniszadę” albo parę dialogów Buddy. To, co tam dźwięczy, słychać wszędzie, widać w milionie oczu, w niezliczonych gestach; i nie ma wsi ani gościńca, gdzie nie znalazłoby się to rozłożyste drzewo, w którego cieniu ego dąży do samounicestwienia, zanurzając świat wielości we wszechjedności kosmicznej. To wołanie było dla mnie w Indiach tak bardzo słyszalne, że niebawem nie mogłem oprzeć się jego sile”

W książce tej zebrano 11 artykułów wędrowca Wschodu Junga plus wprowadzenie do Księgi Przemian (Yijing) Richarda Wilhelma. Łączy je temat Azji, więc znaleźć tu można obok komentarzy do "Tybetańskiej Księgi Wielkiego Wyzwolenia", czy "Sekretnego Złotego Kwiatu"i do mów Gautamy Buddy interesujące mnie artykuły o Indiach:
- Joga i Zachód
- Śniący świat Indii
-...

Trudna, niejasna, ocierająca się o ezoteryzm. Z naukowością ma niewiele wspólnego. Może bardziej zaawansowani w tej tematyce docenią jej walory. Ja nie polecam.

Trudna, niejasna, ocierająca się o ezoteryzm. Z naukowością ma niewiele wspólnego. Może bardziej zaawansowani w tej tematyce docenią jej walory. Ja nie polecam.

„Podróż na wschód” to tytuł polskiego wyboru pism Carla Junga poświęconych spuściźnie umysłowej Dalekiego Wschodu. Zbiór obejmuje przedmowy do zachodnich wydań wielkich dzieł myśli indyjskiej oraz chińskiej, a także inne teksty, w których Jung przestawił swoje przemyślenia i analizy dotyczące recepcji dalekowschodnich prądów umysłowych na Zachodzie, rozpatrywanych głównie z punktu widzenia psychologii.

Zebrane teksty zostały napisane w sposób niezwykle barwny, pełen pasji i ewidentnego znawstwa tematu oraz talentu literackiego, co pozwala czytelnikowi odkryć „wschodnie wartości” i skonfrontować je z naszymi. Największą zaletą tego porównania będzie z pewnością ukazanie innej perspektywy, która niezbędna jest do zrozumienia historii prastarych cywilizacji Indii i Chin. Warto przy tym pamiętać, że teksty powstały w okresie, gdy Europa dopiero odkrywała tajemnice wielkich systemów religijnych Wschodu. Z pewnością obecnie znajdziemy liczne tytuły, które pozwalają o wiele lepiej przyswoić sobie wiedzę na ten temat, ale z drugiej strony przekaz Junga nasycony jest specyficznym, intelektualnym klimatem czasów, w których żył i tworzył.

W rzeczy samej. „Podróż na wschód” to nie sety poradnik typu „joga dla początkujących” lub „sztuka wojny w biznesie”, lecz intelektualne wyzwanie autora, który próbuje nam przedstawić dalekowschodni punkt widzenia takim, jakim on był zanim Europejczycy „zarazili świat swą pożądliwością i niezmordowaną aktywnością”. Świat ten jest bowiem światem tak innym od naszego, skupionym nie na materialnej stronie rzeczywistości, lecz na głęboko uduchowionej sztuce życia, która koniec końców ma doprowadzić jednostkę do wyzwolenia z nieskończonego kręgu cierpienia. Widok medytujących Hindusów nie jest zatem dla autora przykładem zacofania, jak często odbierane jest to przez przedstawicieli naszego kręgu kulturowego, lecz godnym podziwu przykładem heroicznego odkrywania przez człowieka odwiecznych prawd naszej rzeczywistości.

Mimo całego swojego podziwu dla myśli Wschodu, Jung pozostaje jednak Europejczykiem. Tym samym przestrzega nas przed powierzchownym przyjmowaniem indyjskich rozwiązań z zakresu medytacji i jogi. Jak to trafnie zauważył: joga to przede wszystkim duchowe poszukiwanie drogi ku wyzwoleniu. Masowe uprawianie jogi w naszej kulturze przybiera natomiast cechy nieco śmiesznego naśladownictwa. Jung pisze: „(…) joga na Fifth Avenue czy w każdym innym miejscu dostępnym za pomocą telefonu, nie jest niczym innym jak duchowym fałszerstwem”. Jesteśmy wtedy niczym dzieci naśladujące zachowania dorosłych, których jednak celu i znaczenia w ogóle nie rozumiemy. Jung tłumaczy to typowym konfliktem między Wschodem i Zachodem. Ten pierwszy skupiony jest na introwersji, drugi to czciciel ekstrawersji. Introwertyk buduje swoją tożsamość na przeżyciu wewnętrznym, duchowym skupieniu, mistycznym przeżyciu. Ekstrawertyk natomiast - wręcz przeciwnie, buduje swój świat na pozorze i tożsamości przygotowanej pod innych, aby następnie czerpać z tego satysfakcję. Ta niedająca się pogodzić sprzeczność cywilizacyjna utrudnia wzajemne zrozumienie i wzajemna współpracę, co, według Junga, jest obopólną stratą i jednocześnie wielkim wyzwaniem na przyszłość.

Oto przykładowa refleksja, którą można odkryć w tekstach Junga. Całość to interesujące zderzenie europejskiego umysłu ze spuścizną duchową Wschodu. Godne polecenia dla osób poszukujących innego punktu widzenia, odkrywczości i otwartości myśli na nowe.

Na koniec szczególnie warto polecić otwierający zbiór krótki tekst Junga (choć za życia nigdy nie opublikowany pod jego nazwiskiem) pod tytułem „VII Sermones ad mortuos”, tj. „Siedem nauk dla zmarłych. Napisane przez Bazylidesa w Aleksandrii, mieście, gdzie Wschód dotyka Zachodu”. Nieznany mi wcześniej tekst urzekł mnie zarówno swoją konstrukcją, jak i treścią. Stanowi bowiem doskonały test dla umysłu czytelnika – w pozornym bezsensie odszukać i zrozumieć jego głęboki sens.

„Podróż na wschód” to tytuł polskiego wyboru pism Carla Junga poświęconych spuściźnie umysłowej Dalekiego Wschodu. Zbiór obejmuje przedmowy do zachodnich wydań wielkich dzieł myśli indyjskiej oraz chińskiej, a także inne teksty, w których Jung przestawił swoje przemyślenia i analizy dotyczące recepcji dalekowschodnich prądów umysłowych na Zachodzie, rozpatrywanych głównie z...