Akcja toczy się jak śnieżna kula, z początku niespieszna, ale nieubłaganie posuwa się do przodu. Szpieg szpiega szpiegiem pogania, toczy się niebezpieczna gra wywiadów. Oczywiście są i sprytne kobiety. Dialogi, jak to u autora, inteligentne i pełne dowcipu. Szkoda, że tłumaczenie nie jest bez skaz.

Akcja toczy się jak śnieżna kula, z początku niespieszna, ale nieubłaganie posuwa się do przodu. Szpieg szpiega szpiegiem pogania, toczy się niebezpieczna gra wywiadów. Oczywiście są i sprytne kobiety. Dialogi, jak to u autora, inteligentne i pełne dowcipu. Szkoda, że tłumaczenie nie jest bez skaz.

O ile dwie pierwsze pozycje były trochę męczące (wymagały więcej skupienia),ale jednocześnie było w nich coś interesującego i na swój sposób mnie wciągały, to "Mecz w Londynie" nie przypadł mi tak do gustu. Mam wrażenie, że było tu o wiele mniej opisów niż w poprzednich częściach, przez co miałam wrażenie, że ta jest zbyt przegadana. Za duża ilość dialogów również nuży. Do tego tu było o wiele mniej ciekawych przygód Bernarda Samsona, miałam wrażenie że przed dużą część książki nic się nie dzieje i bohaterowie tylko dyskutują o innych czy ewentualnych wydarzeniach, planują, kombinują, snują teorie spiskowe (to akurat wpisuje się w ich zawód). Dla mnie ta książka skończyła moją przygodę z Bernardem. O ile dwie pierwsze części zachęcały mnie do przeczytania, co będzie dalej, tak tutaj czuję, jakby to, co najważniejsze zostało już opowiedziane. I chociaż jest jeszcze kilka kolejnych tomów, wątpię żebym po nie sięgnęła.

Więcej moich opinii na www.innaodinnych.com

O ile dwie pierwsze pozycje były trochę męczące (wymagały więcej skupienia),ale jednocześnie było w nich coś interesującego i na swój sposób mnie wciągały, to "Mecz w Londynie" nie przypadł mi tak do gustu. Mam wrażenie, że było tu o wiele mniej opisów niż w poprzednich częściach, przez co miałam wrażenie, że ta jest zbyt przegadana. Za duża ilość dialogów również nuży. Do...

Cały Mecz w Londynie to rozgrywka z i wokół majora KGB Ericha Stinnesa. Mimo, że urzędował we Wschodnim Berlinie jako asystent Fiony Samson, awansowanej przez Kreml do stopnia pułkownika, Bernard Samson przywiózł go do Londynu z Meksyku. Ale nie tylko dlatego zainteresowanie Stinnesem wykracza poza sekcję berlińską MI6. Jego zachowanie, przetrzymywanego w półwięziennych warunkach, jest co najmniej dziwne. Informacje, które dostarcza przesłuchującym, nie owocują żadnymi spektakularnymi sukcesami brytyjskich agentów. Przyczynia się to nie tylko do zaognienia personalnych animozji wewnątrz Firmy, ale przenosi na konflikty z kontrwywiadem, czyli MI5, a nawet wyżej, do sfer rządowych, między Foreign Office i Home Office. Czy czasem nie jest tak, że wszyscy po brytyjskiej stronie muszą ten mecz przegrać w starciu z KGB?

Kuchnia zimnej wojny wywiadów jest w tym tomie, zamykającym pierwszą z trzech trylogii cyklu Lena Deightona, obnażona w sposób bezkompromisowy. Oczywiście tak jak w pozostałych częściach cyklu jej demaskatorem jest Bernard Samson. Jego osobiste antypatie, sympatie i wątpliwości, którymi dzieli się w charakterystyczny dla siebie błyskotliwy i złośliwy sposób, świadczą na ogół o trafnej ocenie ludzi i zagrożeń. Choć jednocześnie i jego samego ukazują jako człowieka, który czuje się niedoceniany, lekko obrażony na los, a przy tym zadufany w sobie.

W przedmowie do którejś ze swoich powieści Len Deighton dzielił się wrażeniami ze swoich zajęć ze studentami planującymi własną karierę pisarską. Sądzę, że studenci dużo korzystają analizując jego dzieła pod kątem, jak tworzyć interesującą prozę, z pełnowymiarowymi postaciami, poprzez narrację utkaną z dialogu, obserwacji ludzi i scenerii, wreszcie z lakonicznych komentarzy związanych z konkretnymi sytuacjami. Co więcej, nie dziwię się, że wśród miłośników jego książek wielu przyznaje się, że czytało je kilkakrotnie. Sama nie wykluczam, że do niektórych fragmentów serialu o Bernardzie Samsonie będę jeszcze sięgała.

Cały Mecz w Londynie to rozgrywka z i wokół majora KGB Ericha Stinnesa. Mimo, że urzędował we Wschodnim Berlinie jako asystent Fiony Samson, awansowanej przez Kreml do stopnia pułkownika, Bernard Samson przywiózł go do Londynu z Meksyku. Ale nie tylko dlatego zainteresowanie Stinnesem wykracza poza sekcję berlińską MI6. Jego zachowanie, przetrzymywanego w półwięziennych...